Tegusigalpa bleau oant yn de jierren 70 fan de [[20e ieuiuw]] in relatyf lytse provinsjestêd; dêrnei migrearren in protte minsken fan it plattelân nei de stêd. Yn de jierren 80 waarden in soad wegen en ferkearskeunstwurken oanlein en grutte gebouwen set, in nijichheid foar de stêd dy't nea oars as gebouwen fan twa ferdjippings hân hie. Tegusigalpa is fier bûten syn koloniale kearn útwreide, nei east, súd en west, sadat der in metropoal ûnstien is, mar ien dy't in frijwat rommelich, ûnorganisearre oansjen krigen hat.
== It besjen wurdich ==
De stêd hat in tal gebouwen fan belang dy't it besjen wurdich binne; sa as it eardere Presidinsjeel Paleis, no in nasjonaal museum, it haadkertier fan de [[Sintraal Amerikaanske Bank foar Ekonomyske Yntegraasje]], de kampus fan de [[Nasjonale Universiteit fan Hondueras]] (1847), in 18e ieuskeiuwske katedraal en de Basilyk fan de [[Faam fan Suyapa]].
== Befolking ==
Rigel 40:
== Yndustry ==
Yn de [[16e ieuiuw]] wie Tegusigalpa in wichtich plak foar de [[goud]]- en [[sulver]]winning; ek nei de ûnôfhinklikens fan Hondueras wie dat noch in skoft fan belang. No binne de [[tekstyl]]-, [[sûker]]- en [[sigaret]]te-yndustry it wichtichst, mar teffens wurdt der hout, multypleks, papier, keramyk, sement, glês en gemikaliën produsearre.
