De Hûn fan 'e Baskervilles: ferskil tusken ferzjes

Cabell, waans tombe noch altyd yn it Devoanske doarpke [[Buckfastleigh]] stiet, wie in plattelânsjonker dy't yn 'e [[santjinde ieu]] libbe. Hy hie de reputaasje dat er de duvel fan 'e kroade ôfglide wie. Sa waard derfan grute dat er syn frou deadien hawwe soe. Sterker noch, yn dy krite sei (en leaude) men dat er letterlik syn siel oan 'e duvel ferkocht hie. Cabell wie poersljocht nei de jacht en doarme sadwaande in protte op Dartmoor om. Nei syn dea, yn [[1677]], waard der neffens de ferhalen geregelwei in mysterieuze ridel spoekhûnenspûkhûnen yn 'e buert fan syn grêf waarnommen. Der waard sein dat Cabell syn geast nachts mei dy hûnen op jacht gie op Dartmoor, benammen op syn stjerdei. Om oan sokke duvelske praktiken in ein te meitsjen, bouden de doarpelingen doe in grut gebou oer syn grêf hinne en leine se in grutte stiennene plaat op it eigentlike grêf.

Sir Charles Baskerville wurdt dea fûn op it hiem fan syn lânhûs, ''Baskerville Hall'', oan 'e râne fan Dartmoor, yn Devon. De oarsaak blykt in [[hertoanfal]] te wêzen, mar Baskerville syn [[dokter]] en freon James Mortimer fermoedet dat der mear efter sit, fral as er de poatleasten fan in ûnbidich grutte hûn by it lyk ûntdekt. Hy sit sa yn noed om sir Henry Baskerville, de omkesizzer en iennichste libbene erfgenamt fan 'e ferstoarne, dy't oerkomt út [[Kanada]] om syn beërf yn besit te nimmen, dat er nei [[Londen]] ta reizget en Sherlock Holmes ynskeakelet. Mortimer fertelt Holmes en dy syn trouwe assistint dokter John Watson oer in pleatslike leginde, dy't hawwe wol dat der in flok op it laach fan 'e Baskervilles rêst. It giet allegear werom op harren poerminne, [[santjinde ieu|santjinde-ieuske]] foarfaar Hugo Baskerville, dy't fereale waard op in boeredochter en har ûntfierde. It fanke ûntsnapte en flechte by nacht Dartmoor op, mar Baskerville ûnthiet syn siel oan 'e duvel as er har op 'e nij finzen nimme koe. Dat slagge him, mar it joech him net folle: se waarden dyselde nachts noch beide dea fûn, sy stoarn fan eangst en hysels deabiten troch in reuseftige, ljochtsjende spoekhûnspûkhûn. Mortimer is derfan oertsjûge dat de hellehûn sir Charles ek de dea ynjage hat, en is benaud foar wat der barre sil as de jonge erfgenamt sir Henry him nei wenjen set yn ''Baskerville Hall''.