Eastenryk-Hongarije: ferskil tusken ferzjes

taal = [[Dútsk]], [[Hongaarsk]]<br /> [[Tsjechysk]], [[Kroatysk]]<br /> [[Poalsk]], [[OekraïenskUkraynsk]]<br /> [[Slowaaksk]], [[Italjaansk]]<br /> [[Servysk]], [[Roemeensk]]<br /> [[Bosnysk]] en [[Sloveensk]] |

De skiednis fan Eastenryk-Hongarije giet werom nei de [[16e ieuiuw]], mar [[Eastenryk]] bleau oant [[1806]] de machtichste steat fan it [[Hillige Roomske Ryk]], Hongarije foel dêr bûten, [[Bohemen]] net. Nei de [[Frânske Revolúsje]] rjochte de Eastenrykske polityk him mear op Hongarije, mar de Hongaren hienen deselde rjochten net. Nei it ferlies fan [[Eastenryk]] tsjin [[Prusen]] wie it Eastenrykske regear net langer by steat om de Hongaren te negearjen. Yn it Eastenryksk-Hongaarsk Kompromis (de ''[[Ausgleich]]'') fan [[1867]] krige [[Hongarije]] deselde status as Eastenryk, dat late ta in dûbelmonargy. Njonken de Eastenrikers en Hongaren wienen der oare etnyske groepen dy't meiïnoar de mearderheid fan de befolking foarmen; hja hienen lykwols gjin rjochten en sa boaze de reboelje oan. De Eastenrykske [[Frans Jozef I]] wie foar desintralisaasje en selsbestjoer foar Slavyske folken. Ek omdat dêrtroch de ynfloed fan de Hongaren beheind wurde soe. Lykwols kearden de Eastenrykske en Hongaarske elite de desintralisaasje plannen op. Troanopfolger Frans Ferdinand stipe de Slavyske folken mei desintralisaasje plannen, lykwols waard er fermoarde yn [[1914]] yn [[Sarajevo]].

[[Kategory:Skiednis fan de OekraïneUkraïne]]