Irony: ferskil tusken ferzjes

Fan '''irony''' (fan [[Gryksk]]e εἰρωνεία (eirooneia) = sabeare ûnwittendheid) is sprake as der wat oars sein wurdt as wat der bedoeld wurdt. Dêrom is irony faak allinnich werkenber foar in oefene of ynwijde fersteander. Om it ferskil tusken dat wat sein wurdt en dat wat bedoeld wurdt út te drukken, kin de irony gebrûk meitsje fan ferskeidene oare stylfiguren, sa as [[sarkasme]] en it ''understatement''. Mei gesichtsútdrukkings en yntonaasje kin de brûker fan irony ekstra hints jaan dat syn útspraak net letterlik opfette wurde moat.

Yn it [[Frânsk]] neamt menwurdt irony wol ris 'l'arme du faible' ('it wapen fan de swakke') nemeamd, omdat it de swakke mooglik makket om syn miening te jaan sûnder dat dat foar elkenien oerdúdlik en dêrmei gefaarlik is.

Irony is net tiids-bûn ofoan tiid as streamingsbûnstreaming. In klassyk-Grykske tonielskriuwer as Aristophanus[[Aristophanes]] brûkte faak ferskillende foarmen fan spot, dêrûnder irony; yn it midsieuske hekeldicht[[hikkeldicht]] [[Reynaert de Vos]] wurdt ek in soad gebrûk makke fan irony yn al har gradaasjes.