Earste Trijemanskip: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
L Bot: Migrating 29 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q715380 (translate me) |
LNo edit summary |
||
Rigel 4:
It bûnmaatskip einige doe't Krassus sneuvele yn de striid tsjin de [[Parten]] yn [[53 f. Kr.]]. Pompejus rekke dêrtroch yn it neidiel. De oare twa krigen iepentlik spul en striid ûntstie doe't Pompejus "konsul sûnder kollega" waard en dêrmei feitlik allinnich de macht krigen hie. Caesar krige op 7 jannewaris 49 f. Kr. de opdracht fan de senaat syn kommando del te lizzen. Pompeius waard tagelyk hjitten om de Republyk te ferdigenjen. Caesar luts de [[Rubikon]], de swette tusken syn mandaatgebiet en Itaalje, oer mei de wurden ''[[alea iacta est]]'' ('de tearling is smiten) en joech dêrmei iepentlik oan op in steatsgreep út te wezen. Pompejus slagge der net yn in like grut leger as dat fan Caesar op'en bien te bringen en koe allinnich nei it Easten flechtsje. De boargeroarloch wie no echt. Om de macht fan Pompeius te brekken, luts Caesar alderearst nei [[Spanje]] ta. Dêrnei sette hy de efterfolging fan Pompejus yn. By in earste treffen tusken beide legers wie Caesar de ûnderlizzende partij. Letter waard Pompejus lykwols ferslein en yn [[Egypte]] fermoarde, dêr't [[Ptolemaeus XIII Theos Philopator]] it foar it sizzen hie. Hy hjitte de dea fan Pompejus en bea Caesar de holle fan Pompeius oan om by him yn de geunst te fallen.
== Sjoch ek ==▼
* [[Twadde trijemanskip]]▼
<gallery class="centered">
Line 13 ⟶ 10:
Ofbyld: Crassus Kopenhagen.jpg|[[Marcus Licinius Crassus]]
</gallery>
▲== Sjoch ek ==
▲* [[Twadde trijemanskip]]
[[Kategory:Romeinen]]
|