Naturalisme (literatuer): ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
PieterJanR (oerlis | bydragen) L -interwiki's (wikidata) |
No edit summary |
||
Rigel 63:
[[Ofbyld:Feitsma, Sake Kornelis.jpg|thumb|[[Sake Kornelis Feitsma]]: de iennige echte naturalist yn ‘e Fryske literatuer]]
{{Apart|Fryske literatuer}}
Wêr’t [[Waling Dykstra]] en [[Tsjibbe Gearts van der Meulen]] dúdlik as realisten yn ‘e [[Fryske literatuer]] neamd wurde, is dat in stik dreger fan it naturalisme. Fernijingen, lykas it naturalisme, kringe yn ‘e Fryske literatuer wol troch, mar it duorret faaks in skoftke ear’t dat werom te finen is yn it oarspronklike wurk fan Fryske skriuwers. As echte naturalist is allinne de skoalmaster [[Sake Kornelis Feitsma]] yn ‘e Fryske literatuer oan te wizen. By gjin oare Fryske skriuwer wurdt it idee dat minsken yn harren libben bepaald wurde troch erflike faktoren, troch miljeu en opfieding, sa útwurke. Feitsma skreau om de
== Naturalisme earne oars ==
Rigel 71:
Yn [[Skandinaavje]] wiene de [[Noarwegen|Noar]] [[Henrik Ibsen]] en de [[Sweden|Sweed]] [[August Strindberg]] de foarneamste auteurs fan de streaming. Ibsen, beynfloede troch [[Søren Kierkegaard|Kierkegaard]] en [[Friedrich Nietzsche|Nietzsche]], mar likegoed troch Taine en Darwin, plachte foar de individuele selsferwêzentliking tsjin tradisjonele konvinsjes yn, dêr’t er it realisme en naturalisme mei oer stiich. Dochs wurdt er nog hieltiten beskôge as Noarsk kopstik fan it naturalisme. Ek Strindberg falt de klassifisearjen ûnder it naturalisme wylst er it likegoed oerstiich. Naturalistyske eleminten lykas erflikens, miljeu, opfieding en tafalligens komme oan bar, mar dat is ek it gefal foar it [[okkultisme]] en [[mystyk|mystisisme]], twa mear romantysk-idealistyske eleminten.
Yn de [[Russyske literatuer]] gou de perioade tusken 1800 en 1890, benammen troch it ôfnimmen fan de sinsuer, as de gouden
== Naturalistysk teater ==
Rigel 77:
== Ein en neilittenskip ==
Nettsjinsteande de geskikte tiidsbûne omkadering wie it naturalisme mar in tige beheinde kringen súksesfol. It grutte publyk bleau noch altiten by idealistyske en ferheffende romans, en rekkene ôf mei it naturalisme omdat it te grou, rûch en pynlik wie. Mooglik troch it útbliuwen fan súkses, mar wis trochdat hja útsjoen wiene op de techniken, ferlieten in soad skriuwers it naturalisme tsjin de ein fan de njoggentjinde
Dy twa oarsaken soene úteinlik soargje foar it útdôvjen fan de streaming. It naturalisme waard lykwols ferkrongen troch in oare streaming, in “isme”, lykas it realisme/naturalisme de romantyk ferkrong, mar opfolge troch in groep ferskate moderne stilen, lykas it [[symbolisme]] en de [[neoromantyk]]. Tsjintwurdich giet men der bytiden fan út dat it naturalisme sjoen wurde kin als de earste moderne streaming, dêr’t dy de definitive breuk betsjutte mei it romantysk-idealistyske.
Rigel 83:
It naturalisme wie fan grut belang foar de ûntjouwing fan de [[psychologyske roman]], het fatalisme sil weromkeare yn de neioarlochske [[eksistinsjalisme |eksistensjalistyske literatuer]] en de engazjearre emansipaasjeroman. Ek de moderne bellettry is foar in part skatplichtich oan dy streaming. De ynfloed fan de ljocht-en kleurrike beskriuwings yn de naturalistyske roman is ek dúdlik werom te finen ûnder it [[ympresjonisme]], it sciëntistyske yn de [[post-ympresjonisme|post-ymresjonistyske]] tendinsen.
Der is lykwols gjin ferbân tusken it naturalisme fan de njoggentjinde
== Skaaimerken naturalistyske literatuer ==
|