Rúgjers: ferskil tusken ferzjes

[[Ofbyld:Rugii.PNG|thumb|right|300px|Kriten bewenne fan de Rugii: [[Rogalân]], [[Pommeren]] (sûnt 1e ieuiuw), Rugilân (5e ieuiuw); [[Rügen]] (net wis)]]

De Rúgjers ferbleaunen in lang skoft yn [[Pommeren]], wêr't de namme fan it eilân [[Rügen]] noch hieltyd oan harren ferbliuw tinken docht. Yn it begjin fan de [[4e ieuiuw]] lutsen sy súdwerts en fêstigen har oan de bopperin fan de [[Tisza]] yn wat tsjintwurdich [[Hongarije]] is. Under de Hunnen wiene sy fazallen en dienen mei oan [[Attila]]'s kampanjes yn [[451]], mar nei dy syn dea kamen sy yn opstân en seagen kâns tusken [[480]] en [[482]] har master te meitsjen fan [[Vindelicia]] en it part fan [[Norikum]] (tsjintwurdich Eastenryk) dat oan de [[Donau]] lei. Under lieding fan [[Feva]] stiften sy dêr in eigen keninkryk.

De kening fan Itaalje [[Odoaker]] hie it net sa stean op dat keninkryk en liet twa strafekspedysjes tsjin de Rúgjers hâlde, beide kearen helle dat de oerwinning. Yn [[488]] soe lykwols harren ryk troch [[Odoaker]] ferneatige wurde. De Rúgjers sleaten har dêrop oan by de [[Ostrogoaten]]. Sy joegen stipe oan de Ostrogoatyske kening [[Diderik de Grutte]] doe't dizze yn [[489]] dwaande wie Itaalje te oermasterjen. Yn Itaalje foarmen sy in eigen legerûnderdiel en tegearre mei de Ostrogoten ferdwûnen sy út de skiednis nei de delgong fan de Ostrogoaten yn de twadde helte fan de [[6e ieuiuw]].