Nebûkadnêzer II: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
No edit summary |
omstav. |
||
Rigel 21:
==Regear==
Nei't er earst de Skyten en de Kimmeariërs, eardere Babyloanyske bûnsgenoaten, ferslein hie, rjochte Nebûkadnêzer syn blik op it westen. Dat waard mooglik makke troch syn houlik mei [[Amytis fan Meedje|Amytis]], de dochter fan 'e Medyske kening [[Kyaksares]], dêr't er syn ferbûn mei it Medyske Ryk, oan syn noardgrins, mei befêstige. Nebûkadnêzer syn grutte fijân wie [[farao]] [[Necho II]] fan [[Egypte]], in eardere Assyryske fazal. In Babyloanyske ynfaazje fan Egypte mislearre yn 601 f.Kr., wat late ta in hiele rige opstannen yn 'e Fenisyske en Kanaänityske buffersteatsjes fan 'e [[Levant]], mei dêrûnder ek it keninkryk Juda. Nebûkadnêzer ûnderdrukte de
Nei de ferwuostging fan Jeruzalim sloech Nebûkadnêzer belis foar de Fenisyske stêdsteat [[Tyrus]], in belegering dy't trettjin jier duorre, fan 585 oant 572 f.Kr. Uteinlik woene beide siden wol omlyk, dat der waard in kompromis berikt wêrby't de Tyriërs harren deljoegen ûnder in nominaal Babyloanysk gesach. Doe't er de Levant ienris pasifisearre hie, sette Nebûkadnêzer op Egypte ta en fersloech er farao [[Amasis II]]. Neitiid kearde er werom nei Babylon, dêr't er him oerjoech oan de oanlis fan kanalen, [[akwadukt]]en, timpels en wetterreservoirs. Ek de legindaryske Hingjende Tunen fan Babylon, ien fan 'e [[Sân Wrâldwûnders fan 'e Aldheid]], waarden ûnder syn regear en tafersjoch oanlein. Neffens de Babyloanyske tradysje profetearre Nebûkadnêzer, doe't er syn ein neieroan kommen fielde, oer de ein fan fan syn eigen dynasty. Hy stoar yn Babylon yn it foarjier fan 562 f.Kr., en waard opfolge troch syn soan [[Amel-Mardûk]].
|