Theresienstadt (konsintraasjekamp): ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Yn 'e Wâlden (oerlis | bydragen)
No edit summary
Rigel 18:
[[Ofbyld:Theresienstadt barak.jpg|thumb|250px|Ynterieur fan de barakken]]
[[Ofbyld:Theresienstadt - gedenkstenen.jpg|thumb|250px|Betinkstiennen by yngong Theresienstadt]]
In [[1943]] waarden 500 [[Denemarken|Deenske]] Joaden nei Terezín stjoerd. De Deenske regearing easke dat it [[Reade KrússKrús]] tagong ta de finzenen krige. Ein 1943 krige it Reade Krús permisje om yn 1944 de stêd te besykjen. De nazi's makken doe sabeare kafees en winkels yn it kamp, om it op in normaal wenplak lykje te litten. Om de oerbefolking foar it Rode Kruis ferside te hâlden waard in soad Joaden nei Auschwitz stjoerd. Doe sieten net mear as trije minsken op ien keamer. It Reade Krúss wie 'tefreden' oer de opfang fan Joaden en rapportearre dat ek; sy hienen har folslein ferrivelje litten.
 
De list wie sa'n súkses, dat der in propagandafilm oer Theresienstadt makke waard: ''[[Theresienstadt: Ein Dokumentarfilm aus dem jüdischen Siedlungsgebiet]]''. Yn de film wurdt it sa foarsteld as hie Hitler de Joaden in moaie stêd jûn. De film toant finzen Joaden dy't sporte of winkelje yn it kamp. Nei de opnamea waarden sawol de akteurs as regisseur [[Kurt Gerron]] nei Auschwitz stjoerd en dêr [[gaskeamer|fergast]]. De Duitsers woenen mei de film geroften oer konsintraasjekampen foar Joaden de kop yn drukke. It wie de bedoeling dat de film, fia it [[Reade Krús]], de wrâld oer gean soe. By de befrijding fan Theresienstadt waard de film troch de alliearden fûn. De film wurdt no noch hieltyd sjen litten yn it museum op it stee fan it kamp.