Regel fan de Seining: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Yn 'e Wâlden (oerlis | bydragen)
No edit summary
Yn 'e Wâlden (oerlis | bydragen)
No edit summary
Rigel 13:
De '''''Regel fan de seiniging''''' is in tige fragmintarysk oerlevere sektaryske [[joadendom|joadske]] tekst dy't yn 'e midden fan 'e [[tweintichste iuw]] te [[Qumran]], yn it [[Westjordaanlân]], ûntdutsen waard as ûnderdiel fan 'e skat oan âlde geskriften dy't bekend kommen is te stean as de [[Deade-Seerôlen]]. It manuskript, dat fûn waard yn Grot 1, stiet bekend as 1QSb, en makket diel út fan deselde boekrôle dy't ek twa oare geskriften omfettet, te witten: de ''[[Mienskipsregel]]'' (1QS) en de ''[[Regel fan de Gemeente]]'' (1QSa).
 
De ''Regel fan de seiniging'' omfettet trije rituële seinigings foar gebrûk nei de komst fan 'e joadske [[messias]]: ien foar de algemiene gearkomste fan it folk fan [[Israeliten|Israel]]; ien oangeande de preesters dy't troch [[God]] útkard wurde sille om "as [[ingels]]" te wêzen en it liederskip fan Gods folk op har te nimmen nei de oarloch wêryn't al har fijannen ferslein binne; en ien foar de messias sels, dy't komme sil om Israel te ferlossen. Dizze seinigings binne eins bedoeld as lofpriizgingslofprizings foar de sekte dy't te Qumran tahold (wierskynlik de [[essenen]]), mei't de uterste perfeksje dage, en sy dêrfan de boadskippers wiene. Soartgelikense seinigings, of [[gebed]]ens, kinne op oare plakken mank de Deade-Seerôlen fûn wurde, en guon saakkundigen binne fan betinken dat se ûnder de sekteleden foar deistich gebrûk bedoeld wiene.
 
{{boarnen|boarnefernijing=