'''Lina Haag''' ([[Schwäbisch Gmünd]], [[18 jannewaris]] [[1907]] – [[München]], [[18 juny]] [[2012]]) wie yn de [[Twadde Wrâldkriich]] in [[Dútslân|Dútse]] [[fersetsstriidster]] en finzene yn it frouljus[[konsintraasjekamp]] by [[Moringen]] en [[Lichtenburg (konsintraasjekamp)|Lichtenburg]] by [[Wittenberg (stêd)|Wittenberch]]. Op har hûndertste, yn 2007, krige se de [[https://de.wikipedia.org/wiki/Dachau-Preis_f%C3%BCr_Zivilcourage Dachau-priis]] foar moedboargermoed].<ref>[[Algemeen Nederlands Persbureau|ANP]], ''Dachau-prijs voor 100-jarige overlevende concentratiekampen'', 4 maie 2007 yn [[de Volkskrant]]. Online op de webside [http://www.volkskrant.nl/buitenland/article422310.ece/Dachau-prijs_voor_100-jarige_overlevende_concentratiekampen www.volkskrant.nl]</ref>.
== Biografy ==
Lina Haag, doe noch Lina Jäger, waard berne yn Schwäbisch Gmünd in [[Württemberg]]. Yn 1920 krige se kunde oan [[Alfred Haag]]. Se komme beide út ienfâldige húshâldingen, en slute harren oan by de jongereinbeweging fan de [[Kommunistische Partei Deutschlands|KPD]], de Dútske [[Kommunisme|kommunistyske]] partij.
InYn [[nazy-Dútslân]] wordtwrrdt zese inyn verschillendeferskate gevangenissenfinzenissen en kampen gevangen gehoudenfêsthoâlden en gepijnigdtramtearre. Ze gaf de ter dood veroordeelde [[Liselotte Herrmann]] na het vonnis acht pijnstillers die ze voor zich zelf had gespaard. Na haar eigen vrijlating wordt ze herenigd met haar dochter. Ze gaat vervolgens bijna dagelijks naar het hoofdkwartier van de [[Schutzstaffel|SS]] om te vragen voor de vrijlating van haar man. Uiteindelijk krijgt ze toestemming om met [[Heinrich Himmler]] te spreken, waar ze opnieuw om vrijlating van Alfred vraagt. Himmler zorgt vervolgens inderdaad voor de vrijlating van hem uit het [[Mauthausen (konsintraasjekamp)|konsintraasjekamp Mauthausen]]. Alfred waswie daardêr en inyn [[Dachau (konsintraasjekamp)|Dachau]] gemarteldmartele. HijHy werdwaard al snelrillegau opgeroepenoproppen omfoar tetsjinst vechtenoan aan hetit [[Eastfront (Twadde Wrâldoarloch)|eastfront]]. HunHarren huishûs inyn [[Berlyn]] waswie gebombardeerdbombardearre. Lina werdmoast overgebrachtoan'tt omwurk yn in eensikehûs ziekenhuis inyn [[Garmisch-Partenkirchen (stadstêd)|Garmisch-Partenkirchen]] te werken. Vanaf hier schreef ze een brief over haar ervaringen naar Alfred, niet wetend of ze hem ooit nog zou zien. Deze brief is publisearre in het boekje ''Eine Hand voll Staub – Widerstand einer Frau 1933 bis 1945''.
In 1948 komt Alfred vrij uit een krijgsgevangenenkamp van het [[Reade leger]] van de [[Sovjet-Uny]]. Tot zijn dood in 1982 leefden Alfred en Lina Haag samen. Lina is haar leven lang [[pasifisme|pasifiste]] gebleven en woonde tot haar dood 105 jaar in München.
