Marije fan Betanië: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
L →Keppeling om utens: kat |
No edit summary |
||
Rigel 11:
Yn it evangeelje fan Jehannes spilet Marije in rol yn twa haadstikken. Jehannes skriuwt earst oer de opwekking fan [[Lazarus fan Betanië)|Lazarus]], de broer van Marta en Marije en makket fuort dúdlik dat it deselde Marije is dy't de fuotten fan Jezus salve en se mei har hier ôfdroege.
Doe't Lazarus slim siik wie, stjoerden de beide susters Jezus (dy't net mear yn Judea wie) in boadskipper mei it fersyk te kommen. As Jezus lang om let nei in tal dagen einliks
Seis dagen foar Peaske komt Jezus op'e nij yn Betanië. Hy giet dan wer by sym freon Lazarus del. Marta wie drok mei de hûshâlding en it iten, wylst Lazarus en oaren harren by Jezus foegen. Marije kaam doe oansetten mei djoere nardusoalje en geat dat allegear oer de fuotten fan Jezus, sa't it hiele hûs swietrokich waard fan de parfum. Ferfolgens droege hja Syn fuotten ôf mei har hier. Dit joech oanlieding foar de lettere ferrieder [[Judas Iskariot]] om op te merken dat dy fergrimerij fan dizze djoere oalje better besteed wie oan de earmen. No wie Judas Iskariot de net sa earlike kashâlder, dy't hielendal net oan de earmen tocht mar foaral oan syn eigen ponge, om't hy geregeldwei wat ús de kas foar himsels weinaam. Jezus naam it foar Marije op en hiet de oaren om har gewurde te litten: "de oalje wie ornearre foar de dei fan myn begraffenis, de earmen ha jimme altiten om jim hinne mar Ik bin net altiten by jimme" (Jehannes 12:1-8).
| |||