[[File:'Noah's Offering', oil on canvas painting attributed to Francesco Castiglione, El Paso Museum of Art.jpg|thumb|left|250px|Noach'sNoachs offer (Francesco Castiglione)]]
De sluzen fan de himel waarden iepene, de boarnen fan de grutte ôfgrûn barsten los en it bleau fjirtich dagen en nachten oanien hoazen. Stadichoan kaam it wetter heger en heger en mei waard ek de arke optild. Alles op de wrâld wat op it droegedrûge libbe ferdronk en sels de heechste bergen ferdwûnen ûnder it wetter, wol hûndertfytich dagen. Dêrnei liet God in wyn oer de wetters waaie, sa't it wetter wer begûn te sakjen en nei hûndertfyftich dagen rekke de arke de berch Ararat de grûn. Nei moannen wiene ek de toppen fan oare bergen te sjen. Noach liet earst in raven frij om te sjen hoe fier it wetter sakke wie, mar die kaam net wer. Dêrnei waard in do loslitten, dy't lykwols werom kaam om't it nearne droechdrûch wie. Nei sân dagen waard de do nochris loslitten en doe kaam de fûgel werom mei in olivebledsje. Noach wachte doe noch ris sân dagen en liet de do op'e nij fleane, dy't doe net wer kaam. No wist Noach dat it droechdrûch wie en God sei tsjin Noach dat minske en bist de arke ferlitte moasten.
