Hendrik fan Meklenburch-Schwerin: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Rigel 22:
Wilhelmina hie har earste miskream yn novimber 1901.<ref>Fasseur, Cees; ''Wilhelmina. De jonge koningin'', Amsterdam: Utjouwerij Balans, s. 251 (2009, e-book, nei fyfde druk 2001).</ref> Yn de jierren dêrne folgen noch in pear miskreamen <ref>Der waard fan grute dat dy it gefolch wiene fan de [[geslachtssykte]] [[syfilis]] fan Hendrik.</ref> en naam de spanning ta oer de fraach oft Wilhelmina wol foar in troanopfolger soargje koe of dat de Nederlânske Oranjetakke útstjerre soe en de troan beset wurde soe troch in Dútske prins. Op 22 novimber 1908 makke [[minister-presidint]] [[Theo Heemskerk]] in nije ''"vreugdevolle aandoening"'' buorkundich. Prins Hendrik waard yn 1909 heit fan in dochter, [[Juliana fan de Nederlannen|Juliana]]; mei har koe er letter tige oerwei.
 
== MaatschappelijkeMaatskiplike functiesfunksjes en priveelibben ==
Hendrik hie ferskate earefunksjes yn it leger. Hy waard yn 1901 ta [[skout-bij-nacht]] en [[Generaal|generaal-majoar]] [[à la suite]] beneamd, yn 1904 ta [[ficeadmiraalfise-admiraal]] en [[Generaal|luitenant-generaal]]. AlHy hie er in sit yn de [[Ried fan Steate]], maarmar werdwaard doortroch zijnsyn gemalin buitenbûten alle politiekepolitike aangelegenhedensaken gehoudenholden (''het is niet aardig meer als je altijd maar voor spek en bonen erbij bent'').
 
HijPrins maakteHendrik zichwie bijtige zijnpopulêr personeelby zeersyn geliefdpersoneel, maarmar bleefbleau voorfoar hetit volkfolk lange tijdtiid eenin vreemdefrjemde. InYn de beginjarenearste vanjierren zijnfan huwelijksyn besteeddehoulik hijhie vooraler aandachtfoaral aanomtinken foar de [[Jacht (aktiviteit)|jacht]] en de verbeteringferbettering vanfan de wildstandwyldstân op de [[Feluwe]]. OokEk toondehie hijer belangstellingniget vooroan bosbouwboskbou en hetit dresserendressearjen vanfan paardenhynders. HetIt jagenjeijen op vooralfral [[korhoenderkuorhin]]snen en wildewylde zwijnenbargen werdwaard hemhim niettroch doorguonts iedereen in dank afgenomenkweanaam; zijnsyn bijnaambynamme luiddewie ''Varkensheintje''. ZijnSyn imago verbeterdeferbettere toendoe't hijer inyn februarifebrewaris 1907 de reddingswerkersrêdingswurkers bezochtbesocht diedy't eenin dagdei eerderearder geholpenholpen haddenhiene bijby hetit reddenrêden vanfan passagierspassazjiers vanfan de [[SS Berlin]], diedy't bijby [[Hoeke fan Hollân]] gezonkente sink gien waswie.
 
Lêze die er net, allikemin hold er fan learde petearen. Yn syn frije tiid spile er faak pasjânse of puzele er.<ref>Fasseur, Cees; (2008) ''Juliana & Bernhard. Het verhaal van een huwelijk. De jaren 1936-1956'', s. 10</ref>
 
Prins Hendrik hadhie grotein soad belangstelling voorfoar hetit socialesosjale en economischeekonomyske levenlibben inyn NederlandNederlân. HijHy zorgdesoarge voorfoar deit byelkoar fusiegean vanfan de tweetwa toenmaligedestiidske [[Scouting]]organisatiesorganisaasjes, [[''De Nederlandsche Padvinders Organisatie]]'' en [[''De Nederlandsche Padvinders Bond]],'' en werdwaard vervolgensdêrnei KoninklijkeKeninklike CommissarisKommissaris vanfan de verenigingferiening [[Scouting Nederland]]. VerderFierder waswie hijer voorzitterfoarsiter vanfan [[HetIt NederlandseNederlânske RodeReade KruisKrús]] en vervuldeferfolde hijer andereoare maatschappelijkefunksjes functiesfoar de mienskip. InYn 1928 opendeiepene hijer de [[OlympischeOlympyske SpelenSimmerspullen 1928|Olympyske Spullen]] inyn Amsterdam.
 
Hendrik hield er een vrij frivole levensstijl op na. Bekend is in dit verband de anekdote van de prins die, na de erepromotie van zijn dochter Juliana een gesprekje voerde met haar erepromotor, de historicus [[Johan Huizinga]]. Huizinga zei tegen de prins: "Uw dochter is erg intelligent en kan goed overweg met haar vrouwelijke jaargenoten", waarop Hendrik met zijn sterk Duits accent geantwoord zou hebben: "Dat van die intelligenz heeft ze van haar moeder, dat van die maisjes van mai".<ref>Berkel, K. van; [http://www.dbnl.org/tekst/_ons003200201_01/_ons003200201_01_0075.php Wilhelmina en de transformatie van het Nederlandse koningschap], ''Ons Erfdeel'', 2002</ref>