Hendrik fan Meklenburch-Schwerin: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
No edit summary
Rigel 25:
Hendrik hie ferskate earefunksjes yn it leger. Hy waard yn 1901 ta [[skout-bij-nacht]] en [[Generaal|generaal-majoar]] [[à la suite]] beneamd, yn 1904 ta [[fise-admiraal]] en [[Generaal|luitenant-generaal]]. Hy hie in sit yn de [[Ried fan Steate]], mar waard troch syn gemalin bûten alle politike saken holden (''het is niet aardig meer als je altijd maar voor spek en bonen erbij bent'').
 
Prins Hendrik wie tige populêr by syn personeel, mar bleau foar it folk lange tiid in frjemde. Yn de earste jierren fan syn houlik hie er foaral omtinken foar de [[Jacht (aktiviteit)|jacht]] en de ferbettering fan de wyldstân op de [[Feluwe]]. Ek hie er niget oan boskbou en it dressearjen fan hynders. It jeijen op fral [[kuorhin]]nen en [[Everswyn|wylde bargen]] waard him troch guonts kweanaam; syn bynamme wie ''Varkensheintje''. Syn imago ferbettere doe't er yn febrewaris 1907 de rêdingswurkers besocht dy't in dei earder holpen hiene by it rêden fan passazjiers fan de [[SS Berlin]], dy't by [[Hoeke fan Hollân]] te sink gien wie.
 
Lêze die er net, allikemin hold er fan learde petearen. Yn syn frije tiid spile er faak pasjânse of puzele er.<ref>Fasseur, Cees; (2008) ''Juliana & Bernhard. Het verhaal van een huwelijk. De jaren 1936-1956'', s. 10</ref>
Rigel 31:
Prins Hendrik hie in soad belangstelling foar it sosjale en ekonomyske libben yn Nederlân. Hy soarge foar it byelkoar gean fan de twa destiidske [[Scouting]]organisaasjes, ''De Nederlandsche Padvinders Organisatie'' en ''De Nederlandsche Padvinders Bond'' en waard dêrnei Keninklike Kommissaris fan de feriening [[Scouting Nederland]]. Fierder wie er foarsiter fan [[It Nederlânske Reade Krús]] en ferfolde er oare funksjes foar de mienskip. Yn 1928 iepene er de [[Olympyske Simmerspullen 1928|Olympyske Spullen]] yn Amsterdam.
 
Hendrik hieldlibbe erfrijwat een vrij frivole levensstijl op nafrivoal. Bekend is in dit verband de anekdoteanekdoate vanfan de prins diedy't, nanei de erepromotie vanearepromoasje zijnfan dochter Juliana eenin gesprekjepetear voerdehie metmei haarhar erepromotorearepromotor, de historicushistoarikus [[Johan Huizinga]]. Huizinga zeisei tegentsjin de prins: ''"Uw dochter is erg intelligent en kan goed overweg met haar vrouwelijke jaargenoten"'', waaropdêrnei soe Hendrik metmei zijnsyn sterk Duits accentDútsk geantwoordacksint zouandere hebbenhawwe: ''"Dat van die intelligenz heeft ze van haar moeder, dat van die maisjes van mai"''.<ref>Berkel, K. van; [http://www.dbnl.org/tekst/_ons003200201_01/_ons003200201_01_0075.php ''Wilhelmina en de transformatie van het Nederlandse koningschap''], ''Ons Erfdeel'', 2002</ref>
Door [[François van 't Sant]], een vertrouweling van Wilhelmina, zouden diverse gevallen zijn geregeld waarin Hendrik min of meer werd gechanteerd. In [[Huize Windekind (Den Haach)|Hûs Windekind]], de woning van Van 't Sant, arrangeerde hij voor Hendrik ontmoetingen met [[prostituee]]s, zodat hij enig overzicht hield over zijn seksuele escapades.