'''Flavius Zeno''' (? - [[9 april]] [[491]]), ek wol neamd '''Zeno de Isauriër''', berne as '''Tarasicodissa''', wie keizer fan it [[East-Romeinske rykRyk]] fan [[9 febrewaris]] [[474]] oant syn dea op [[9 april ]] [[491 ]] (mei ûnderbrekkings). ▼{{Stavering}}
▲'''Flavius Zeno''' (? - [[9 april]] [[491]]), ek wol neamd '''Zeno de Isauriër''', berne as '''Tarasicodissa''', wie keizer fan it [[East-Romeinske ryk]] fan [[9 febrewaris]] [[474]] oant syn dea op 9 april 491 (mei ûnderbrekkings).
==Skiednis==
Zeno wie in [[haadling]] fan de [[Isauriërs]], in striidbaarstriidber folk dat earder libbewenne hat yn it gebiet om de tsjinwurdigetsjintwurdige stêd [[Adana]] yn [[Turkije]]. AlthoewolAlhoewol’t it folk al in skoftlangskoft diel útmakke fan it [[Romeinske Ryk]], wienen sy altiten rûch bleaun. Under keizer [[Leo I fan Byzantium|Leo I]] hienen de Isauriërs in wichtige posisjeposysje krigen yn de haadstêd [[Konstantinopel]]. Sy waarden brûkt as tsjinwicht tsjinoer de grutegrutte ynfloed fan de [[GotenGoaten]] en [[Alanen]] yn diedy tiid.
Zeno boaske mei Ariadne, de dochter fan Leo I, en kriegkrige twa soanensoannen: [[Leo II fan Byzantium|Leo]] en Zeno. Hy soe syn soanssoannen beiden oerlibje. Leo II, soe te'n earstentenearsten de opfolger wurde fan keizer Leo I. Hy waard tegearre my syn heit keizer fan it easten. Mar doedoe’t Leo II yn febrewaris [[474]] ferstoar bleau syn heit allinichallinne oer as keizer.
Mei Zeno kamen de Isauriërs op de troan en dat joech oanlieding ta ûnderlinge striid. Oare haadlingen ûnder de Isauriërs woenen ek ynfloed hawwe, wylst de [[ByzantynenByzantinen]] fan harren ôf woenen. Sa kaam it dat al nei trije moanne nei de dea fan Leo II, Zeno fan de troan ferdreaun waard troch [[VerinaFerina]] (de frou fan Leo I) mei har broer [[Basiliskus]].
Zeno flechte fuort nei [[Isaurië]], werwêr’t hy earst ek noch oanfallen waard troch [[Illus]], in Isauriër dy't him ferbûnepferbûn hie mei Basiliskus. Dizze Illus lykwols soe lykwols letter Zeno wer helpe de troan werom te krijekrijen. Yn augustus [[476]] keardekaam Zeno as keizer tebekwerom. VerinaFerina besocht letter noch in pear kear om Zeno te fermoardzjefermoardzjen, (tegearre mei wer Illus, dy't sy yn [[476]] nota bene noch besocht hie te fermoardenfermoardzjen), lykwols sûnder sukses. Yn [[484]] hie Zeno ek te meitsjekrijen mei [Leontius]] as tsjinkeizer.
Fanwege al dizze problemen koe Zeno him amperkwealik bemuoie mei it westlikwestlike part fan it Romeinske ryk. Hy steunesteunde [[Iulius Nepos]], in neef fan Leo I as keizer yn it westen oant syn dea yn [[480]], mar doe al hie Nepos feitlik al gjin macht mear oer it grutste diel fan it West-Romeinske ryk. Wol hat er al it moglikemooglike dien om de opstanneling [[Orestes]] mei syn soan [[Romulus Augustulus]] tsjin te wurkjen. DerbyDêrby slettesluet hy in pakt mei de oanfierder fan de [[Germanen]] yn it Romeinske leger yn Itaalje [[Odoaker]], dy't tsjin Orestes yn opstân kaam. Hy gong dermeider mei akkoard dat Odoaker himself ta kening beneamde yn [[Itaalje]] en dat der gjin nije keizer yn it westen kaam. Nei it ôfsetten fan Romulus Augustulus yn [[476]] en de dea fan Nepos yn [[480]] wie Zeno de ienige keizer fan it Romeinske ryk, dat feitlik allinnich noch út it easten bestie.
==Eksterne keppeling==
| 