David Bowie: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
No edit summary |
→Skiednis: [[]] |
||
Rigel 3:
==Skiednis==
David Bowie makke syn earste album yn 1967 mar hy krige pas bekendheid mei de single “Space Odity” yn 1969, wat goed oanheakke by de earste lâning op de moanne, yn july fan dat jier. It waard in ynternsasjonale hit. Syn twadde album, dat ek "Space Odity” neamd waard, bestiet foaral út akkoestyske, folky, somtiden wat dreamerige muzyk, yn tsjinstelling mei syn tredde album “The Man Who Sold the World” (1970) dat foar in grut part bestiet út
Syn folgjende album “Hunky Dory” út 1971 is in stik rêstiger, mei foaral piano en akkoestyske gitaar. Bekende nûmers fan dat album binne “Changes”, “Oh you pretty things” en “Life on Mars?”. David Bowie stie bekend om syn eksentrike ferskining. Hy droech faak lange jurken en make-up wannear’t er op it poadium stie, mar mei it album “The Rise and Fall of Ziggy Stardust” lei er noch folle mear de klam op syn androgyne ferskining en syn bi-seksualiteit. Dat album giet oer de alien Ziggy Stardust dy’t in boardskip oerbringe moat, dat de ierde binnen fiif jier ferwoaste wurde sil. Op dit konseptalbum stean nûmers as “Starman”, “Ziggy Stardust” en “Sufragette City”. De muzyk fan dit album docht wol tinken oan “Hunky Dory” mar is wat mear hurde rock. Yn dy perioade holp er syn freonen Lou Reed (
Op it album “Alladin Sane” gong Bowie troch op it muzikale paed dat er ynslein wie mei “The rise and fall of Ziggy Stardust”. Op de plaat steane efter de titel Alladin Sane de jiertallen (1913-1938-197?-). David Bowie woe dêrmei oanjaan dat neffens him nei de
[[Ofbyld:David bowie 05061978 01 150.jpg|thumb|David Bowie in Oslo in 1978]]
Rigel 14:
Op “Station to station” ferskynde er op it toaniel as de koele, ôfhâldende arystokraat “The Tin White Duke” Op dy plaat stie wer funk en disko, mar ek in soad elektronyske muzyk. Fan 1976 oant 1978 wenne er yn Berlyn, om ‘t er dêr fan syn kokaine ferslaving ôfkomme woe en om ‘t er nochal ûnder de yndruk wie fan de Dútske eksperimintele elektroanyske muzyk, dat ek wol “krautrock” neamd waard. Hy makke dêr trije albums, “Low”en “Heroes” beide út 1977 en “Lodger” út 1979.
Yn 1980 ferskynde syn album “Scary Monsters (and Super Creeps)” dêr’t noch wol in soad elektroanyske en eksperimentele muzyk op stie, mar dat dochs wat lichter wie as de trije dy ‘t dêrfoar ferskynd waarden, mei de nûmers “Ashes to Ashes” en “Fashion”. De single “Under Pressure” dy ‘t er mei de band Queen opnaam, waard in grut sukses. Dat wie ek it gefal mei de singles “China Girl”, “Let’s dance” en “Modern love” dy’t alle trije fan it album “Let’s Dance” (1983) kamen. Dit album wie produsearre troch Nile Rogers (fan de diskoband Chic). Mei it folgjende album “Tonight” hie Bowie minder sukses, mar in live útfiering fan de titelsong mei Tina Turner sloech wol oan, yn tsjinstelling ta it album “Never Let me Down” dat foar it earst yn jierren gjin sukses opsmiet. Om de sinnen te fersetten foarme er yn 1988 in nije band Tin Machine, wêrmei ‘t er twa studioalbums makke. Yn 1992 troude er mei it Afrikaanske model [[Iman Mohammed Abdulmajid|Iman Abdulmajid]].
De folgjende albums “Outside” (1995) en “Earthing” (1997) besteane foar in grut part út nuveraardige lûden dy’t de sang begeliede. De trije albums
David Bowie wie net alinne bekend as muzikant, mar ek as akteur
Op acht jannewaris 2016 (syn njoggenensechtichste jierdei) is syn lêste album “Blackstar” útbrocht. Twa dagen letter, op tsien jannewaris, is er ferstoan. Der wienen mar in pear minsken
== Diskografy ==
|