Kader Abdolah: ferskil tusken ferzjes

Abdolah waard berne yn Arak. Fan syn tolfde ôf ferdjippe er him yn de westerske [[literatuer]], om't er skriuwer hope te wurden lykas syn âlde pake syn heit Qhaem Megham Ferahni. Sadwaande krige er niget oan de westerske meniermanier fan libjen dat noch sterker waard troch it stikem harkjen nei westerske radiostasjons en nei fersetsstjoerders.

Hy studearre [[natuerkunde]] oan de [[universiteit]] fan [[Teheran]]. Yn dy tiid sluet er him ek oan by in loftse [[politike partij|partij]] dy't harhim fersette tsjin it bewâld fan de [[sjah]] en letter tsjin dat fan de [[ayatollah]]s. HAbdolaAbdolah skreau foar in yllegaal [[tydskrift|blêd]] en publisearre twa temûk ferskynde ferhalebondels ûnder de namme Kader Abdolah, in skûlnamme gearstald út de nammen fan twa eksekútearre freonen: Kader en Abdolah.

Nei syn oplieding gie er oan't it wurk as [[direkteur]] fan in emballaazjefabryk, en bleau er ek polityk warber. Yn 1985 moast er Iran ûntflechtsje. Dêrta útnûge troch de [[Feriene Naasjes]] kaam er as polityk flechteling nei Nederlân. Hy bedarre yn 1988 yn in [[asylsikerssintrum]] yn [[Apeldoorn]] en krige neifolgjend in hûs yn [[Swol]] tawiisd. Dêr gie Abdolah oan 'e gong yn in natuerhistoarysk museum en yn in konservefabryk. Yn 2003 ferhúzeferhuze er nei [[Delft]]. It Nederlânsk learde er ûnder oaren út [[berneboek]]jes fan [[Annie M.G. Schmidt]] en fan Nederlânsktalige [[poëzij]]. Yn 1993 koe er al debútearjedebutearje mei de ferhalebondel ''De adelaars'', der't er fuortendaliks de debutantepriis ''Het Gouden Ezelsoor'' foar krige.

* 2002 - ''Kélilé en Demné'' (Perzyske ferhalen opnij ferteltferteld)

* 2011 - ''[[De kraai]]'' (novelle, boekewikpresintboekewikepresint)

* {{aut|Michiel van Kempen}}, 23 desimber 1978: [[Edgar Cairo]]’s earste kollumn foar de Volkskrant; 23 jannewaris 1996: Kader Abdolah’sAbdolahs earste kollumns foar de Volkskrant; ''De Nederlandse taal als onderdrukker en bevrijder'', yn: ''Kunsten in beweging 1980-2000''; ''Cultuur en migratie in Nederland'', redaksje Rosemarie Buikema en Maaike Meijer, 2004, sd. 19–35, [[Sdu]] - De Haach