Abraham Salomon Levisson: ferskil tusken ferzjes

Yn 1935 waard er keazen ta oer[[rabbyn]] fan [[Fryslân]] en [[Drinte]]; yn 1942 kaam [[Gelderlân]] dêr noch by. Begjin 1943 ferfardeferfear er fan [[Ljouwert (stêd)|Ljouwert]] nei [[Amsterdam]] en op 29 septimber 1943 bedarre er yn [[Kamp Westerbork|Westerbork]].

Levisson wie in soan fan Salomon Abraham Levisson, in fabrikant, en Julie Bondi. Hy wie boaske oan Adèle de Beer; hja krigen trije bern. Levisson studearre Semityske talen yn [[Amsterdam]] en folge dêr ek kolleezjes rjochtswittenskip. Teffens studearre er yn Amsterdam en [[Berlyn]] oan it rabbineseminariumrabbineseminaarje.

Levisson hie in strange tradysjoneletradisjonele libbensbeskôging, mar stie net frjemd foar oare libbensbeskôgingen oer.

Doe't der hoe langer hoe mear flechtelingenflechtlingen it lân ynkamen, en yn it Kamp Westerbork by inoar set waarden, krewearre Levisson foar ferbettering fan harren omstannichheden en naam ek de pastorale soarch op 'e noed. It brocht him de earetitel 'rebbe simche' (''simche'' = wille). Doe't de Dútsers it lân ynfoelen besocht er fergees om 700 kampbewenners nei Hollân te krijen.

Levisson protestearre op it haadkertier fan de [[SS]] yn Ljouwert tsjin de skeining fan godlike en minsklike wetten. Tsjûgen út Westerbork en letter ek [[Bergen-Belsen]] ferhelje fan in geastlik sterke, stânfêstige, behelpsume man, in ynspiraasjeboarne foar in soad minsken, dierber by minsken fan ferskillendeferskillend gesintenleauwen en komôf.

* {{aut|H. Beem}}, Biografysk Wurdboek fan Nederlân 1 (DenDe Haach 1979)