Ferdrach fan Ferdun: ferskil tusken ferzjes

Nei't keizer [[Karel de Grutte]] yn [[814]] ferstoar naam syn soan Loadewyk de Fromme it ryk oer. Under syn regear ferdielde er syn ryk tusken al syn soannen, sa't dy as [[ûnderkening]] ûnder harren heit oer harren eigen keninkriken hearskje koene. Lotarius I, de âldste soan, krige de keizerstitel. Mar nei ferskate feroarings yn de ferdieling en de rebûljes fan de oare soannen, waard syn macht net al te grut. Doe't Loadewyk de Fromme yn [[840]] ferstoar, easke Lotarius it opperhearskippij fan it gânse keizerryk op. Hy stipe syn omkesizzer, [[Pepyn II fan Akwitaanje]], dy't [[Akwitaanje]], in hartochdom yn it westen fan it Frankyske Ryk, hawwe woe. Lotarius syn broer [[Loadewyk de Dútser]] en syn healbroer [[Karel de Keale]] wegeren it opperhearskippij fan Lotarius te erkennen en ferklearren him de kriich. Nei in bloedige boargerkriich fersloegen hja Lotarius yn de [[Slach by Fontenay]] yn [[841]] en hja ûnderhannelen oer in frede yn [[842]] en mei de [[EdeEed fan Straasburch]] en kamen hja ta in oerienkomst.

*[[EdeEed fan Straasburch]]