Odoäker: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
L - tikflater |
L red, noch in pear lytse dinkjes |
||
Rigel 1:
[[Ofbyld:Solidus-Odoacer-ZenoRIC 3657cf.jpg|thumb|200px|right|In [[solidus]] mei Odoäker derop.]]
'''Odoäker''' ([[433]] - [[493]]) wie de earste ''[[Barbaar|barbaarske]]'' kening fan [[Itaalje]]
==Opkomst==
Rigel 8:
Doe't [[Orestes]], de [[magister militum]] fan it Romeinske leger, yn [[475]] in steatsgreep die en de macht griep, stie Odoäker yn it earstoan oan de kant fan de [[usurpator]]. Keizer [[Julius Nepos]] waard fuortjage nei [[Dalmaasje (Romeinske Ryk)|Dalmaatsje]] en de soan fan Orestes, Romulus Augustulus, waard as nije keizer op'e troan setten. Mar doe't de kânsen foar Orestes kearden, makke Odoäker gebrûk fan de situaasje en kaam mei it leger yn opstân. Orestes waard by Ravenna ferslein, finzen nommen en fermoarde en Romulus Augustulus troch Odoäker ôfsetten. Romulus Augustulus waard út Rome ferband en finzen hâlden op in eilân foar de kust fan Itaalje.
Odoäker koe sels gjin keizer wurde. Syn foargongers, lykas [[Risimer]],
Dit feit wurdt beskôge as de ein fan it [[West-Romeinske Ryk]] en it begjin fan de [[Midsiuwen]]. It East-Romeinske, dat letter bekend wurde soe as it [[Byzantynske Ryk]], bleau noch likernôch tûzen jier bestean.
Rigel 14:
== Keninkryk Itaalje ==
[[File:Odoacer 480ad.jpg|thumb|300px|Odoäker syn Keninkryk Itaalje yn 480 nei de anneksaasje fan Sisylje en Dalmaasje]]
As
Doe't it keninkryk fan Odoäker fjirder útwreide, naam syn populariteit by de Romeinske bewenners ta en krige hy hieltyd mear ynfloed. [[Seno (keizer)|Seno]], de Romeinske keizer yn it easten, beseach dit allergear mei soargen. Yn [[487]] behelle Odoäker opnij in wichtige oerwinning; diskear fersloech hy de [[Rúgjers]], dy't in keninkryk hienen noardlik fan Itaalje.
Rigel 21:
Mei it tanimmen fan syn macht ferlear Odoäker syn goede relaasje mei keizer Zeno. De keizer besocht om Odoäker fuort te krijen. Zeno hie ek syn bekomst fan de [[Eastgoaten]] yn syn ryk en dêrom joech er yn [[488]] opdracht oan [[Diderik de Grutte]] om mei syn kriichsmacht Itaalje yn te fallen.
Diderik besocht dat ferskate kearen, mar de legers fan Odoäker koenen him hieltyd wer ferdriuwe. Lang om let krige Diderik it dochs foar mekoar om fêste
{{DEFAULTSORT:Odoaker}}
|