Odoäker: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
L - tikflater
L red, noch in pear lytse dinkjes
Rigel 1:
[[Ofbyld:Solidus-Odoacer-ZenoRIC 3657cf.jpg|thumb|200px|right|In [[solidus]] mei Odoäker derop.]]
'''Odoäker''' ([[433]] - [[493]]) wie de earste ''[[Barbaar|barbaarske]]'' kening fan [[Itaalje]] neidatnei't de lêste West-[[Romeinske ryk|Romeinske]] keizer, [[Romulus Augustulus]], yn [[476]] ôfsetten waard. Dêrfoar wie hyer oanfierder fan de GermaanseGermaanske hierlingen yn it Romeinske leger.
 
==Opkomst==
Rigel 8:
Doe't [[Orestes]], de [[magister militum]] fan it Romeinske leger, yn [[475]] in steatsgreep die en de macht griep, stie Odoäker yn it earstoan oan de kant fan de [[usurpator]]. Keizer [[Julius Nepos]] waard fuortjage nei [[Dalmaasje (Romeinske Ryk)|Dalmaatsje]] en de soan fan Orestes, Romulus Augustulus, waard as nije keizer op'e troan setten. Mar doe't de kânsen foar Orestes kearden, makke Odoäker gebrûk fan de situaasje en kaam mei it leger yn opstân. Orestes waard by Ravenna ferslein, finzen nommen en fermoarde en Romulus Augustulus troch Odoäker ôfsetten. Romulus Augustulus waard út Rome ferband en finzen hâlden op in eilân foar de kust fan Itaalje.
 
Odoäker koe sels gjin keizer wurde. Syn foargongers, lykas [[Risimer]], hienenhiene atas hja de troan bemasteren dêr in marjonet op setten. Odoäker besleat lykwols it keizerskip oer it Westen formeel oan de keizer yn it Easten, [[Seno (keizer)|Seno]], te jaan. DizzeDy keizer stimde hjir yn ta en beneamde Odoäker ta patrisier en gong dermei akkoard dat Odoäker himsels as kening ''dux'' fan Itaalje neamde.
 
Dit feit wurdt beskôge as de ein fan it [[West-Romeinske Ryk]] en it begjin fan de [[Midsiuwen]]. It East-Romeinske, dat letter bekend wurde soe as it [[Byzantynske Ryk]], bleau noch likernôch tûzen jier bestean.
Rigel 14:
== Keninkryk Itaalje ==
[[File:Odoacer 480ad.jpg|thumb|300px|Odoäker syn Keninkryk Itaalje yn 480 nei de anneksaasje fan Sisylje en Dalmaasje]]
As hearserhearsker fan Itaalje fersloech Odoäker de [[Fandalen]] op [[Sisylje]] en foege it eilan ta oan syn keninkryk. Yn [[480]] sette er syn leger oar nei Dalmaasje, dêr't keizer Iulius Nepos ferbleau en naam ek dat yn besit. Hy sleat bûnskippen mei de [[Fisigoaten]] en de [[Franken]], en holp harren yn oarloggen tsjin de [[Boergonden]], [[Allemannen]] en [[Saksen (folk)|Saksen]].
 
Doe't it keninkryk fan Odoäker fjirder útwreide, naam syn populariteit by de Romeinske bewenners ta en krige hy hieltyd mear ynfloed. [[Seno (keizer)|Seno]], de Romeinske keizer yn it easten, beseach dit allergear mei soargen. Yn [[487]] behelle Odoäker opnij in wichtige oerwinning; diskear fersloech hy de [[Rúgjers]], dy't in keninkryk hienen noardlik fan Itaalje.
Rigel 21:
Mei it tanimmen fan syn macht ferlear Odoäker syn goede relaasje mei keizer Zeno. De keizer besocht om Odoäker fuort te krijen. Zeno hie ek syn bekomst fan de [[Eastgoaten]] yn syn ryk en dêrom joech er yn [[488]] opdracht oan [[Diderik de Grutte]] om mei syn kriichsmacht Itaalje yn te fallen.
 
Diderik besocht dat ferskate kearen, mar de legers fan Odoäker koenen him hieltyd wer ferdriuwe. Lang om let krige Diderik it dochs foar mekoar om fêste fuortfoet te krijen yn Itaalje. De troepen fan Odoäker waarden troch dy fan Diderik ferslein, foar it earst yn augustus, oan de Isonzo, en letter, yn septimber by [[Ferona]]. Lang om let oermastere Diderik yn [[493]] de haadstêd [[Ravenna (stêd)|Ravenna]] en makke in ein oan de macht fan Odoäker. Odoäker sels waard troch Diderik fermoarde nei't dy him yn 'e leage lokke hie.
 
{{DEFAULTSORT:Odoaker}}