Pieter Verhoeff: ferskil tusken ferzjes

| prizen = Gouden Kalf (sjochnjoggen tekstkear)

Verhoeff folge de [[Nederlânske Filmakademy]], dêr't er yn 1966 ôfstudearre. Hy waard yn't foarste plak bekend fan de spylfilms ''[[Het teken van het beest]]'' (in ferfilming fan de [[roman]] ''De houn sil om jim bylje'' fan [[Rink van der Velde]] oer de klompmakker [[IJje Wijkstra]], dy't yn 1929 fjouwer [[fjildwachter]]s deaskeat), ''[[De Dream]]'' (oer de [[Hogerhuis-saak]] yn 1895), en ''[[Nynke]]'' (oer [[Nienke van Hichtum]] en [[Pieter Jelles Troelstra]]). Omdat dy films alle trije yn [[Fryslân]] splen, wie Verhoeff wolris benaud om as ''de streek-romancier van de Nederlandse film'' beskôge te wurden.

Njonken [[spylfilm]]s makke Verhoeff fan de jierren santich ôf ek [[dokumintêre]]s. Faaks is er ek de earste Nederlânske regisseur west dy't in pseudo-dokumintêre makke, ''Rudy Schokker huilt niet meer'' út 1972 ( mei in senario fan [[Gerben Hellinga]]). Ek regissearre er ôfleveringen fan ''[[Het Gat van Nederland]]'' en wie er de earste regisseur fan ''[[Jiskefet]]''; hy wie ek de betinker fan de titel fan dat programma. Yn 1988 wie Verhoeff de gast yn it praatprogramma ''[[Zomergasten (telefyzjeprogramma)|Zomergasten]]''. Yn 2007''De regissearrefjoertoer'', erdy't dehim telefysje-útstjeringenôfspilet fanom de [[Radiofjoertoer Bergeijkfan De Lemmer]], foarferhelle deer in stik fan syn eigen skiednis en fan syn broer, in [[VPROPolysjonele Aksjes|Ynjegonger]] dy't nei't er weromkaam wie net mear aardzje koe<ref>''Regisseur Pieter verhoeff (81) overleden'', Frysk Deiblêd, 19 april 2019</ref>.

* In ''[[Gouden Keal]]'' foar: