Ferskil tusken ferzjes fan "Lindefallei"

De '''LendevalleiLindefallei''' ([[Stellingwerfsk]] en offisjeel: ''Lendevallei'') is in [[natoergebiet]] súd fan [[Wolvegea]]. De earste stikken moeraslân kamen om 1940 yn besit fan [[It Fryske Gea]].

Oant 2007 krige de natoerbeskermingsorganisaasje 785 hektare yn de beekdelling fan de Stellingwerfske rivier de [[LendeLinde]] (Stellingwerfsk: ''Lende'') yn eigendom. Dêrûnder binne de Helomapolder, Driessenpolder, Gorterspolder, Lindepoolder, it Botkereservaat, Onland en it Oude Stroomdal. It gebiet rint rûchwei fan [[De Hoeve]] oant foarby de Trijeweislûs by [[Nijetrine]] en is ûnderdiel fan de 'wiete as' fan moerasgebieten op de grins fan Fryslân en Oerisel. It natoerbelied is rjochte om de [[Weerribben]] en de [[De Wieden|Wieden]] yn Noardwest-Oerisel fia de LendevalleiLindefallei mei de [[Rottige Meente]] yn Fryslân te ferbinen.

Tusken 1922 en 1927 waard de LendeLinde kanalisearre. Derby waarden grutte stikken fan de beekdelling ûntgûn. De ûntginning blykte funest foar de natoerhistoaryske wearden yn de beekdelling. Mei in systeem fan sleatten, keardamen en kleppen waard yn it netoerreservaat ferdrûging tsjingien. Yn de 21e iuw binne ek in tal meänders fan de rivier wer iepenlein. De LendevalleiLindefallei is ryk oan elzebroekbosk. De beammen groeiden hurder troch de ferdrûging en it ferlânjen fan [[petgat]]ten. Oan de noch oerbleaune petgatten groeie wetter- en moerasplanten as grutte djerreblom, trijekantgers, wetterpinksterblom en krânsfearkrûd. Ek in soad libellesoarten fine hjir in leefgebiet.

De Lindepolder (Stellingwerfsk: ''Lendepoolder'') is in grutte plasse yn it om 1930 ûntgûne petgattegebiet. Yn 1990 waard dit foar boerelân oangekocht troch It Fryske Gea. Troch it wetter net langer út de polder te pompen waard dy gaadlik foar moerasfûgels as [[blaustirns]] en [[blauboarstke]], mar ek foar etterfûgels as [[hjerringslynder]] en [[east-ein]]. Ek wurde greidefûgels as [[ljip]] en [[wylp]], en boskfûgels as grutte bûnte spjocht en [[hauk]] in gaadlik plak yn it ôfwikseljende lânskip.

De achtkante wettermûne by de Blessebrêge krige nei restauraasje yn 1991 de namme ‘De Gooyer’. Geert Gooyer wie de eardere mûnder en opsjenner fan It Fryske Gea yn dit gebiet. Yn de Helomapolder stiet it [[Helomaslúske]], in 18e-ieuske houten feanslûs. Mei dit slúske waarden de turfpreammen skutten dy't de wûne turf oer de LendeLinde ôffierden. It wurdt no út kultuerhistoaryske eachpunt yn stân hâlden.