Jean Racine: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
 
Rigel 5:
Racine, dy't betiid wees waard, waard ynearzten opbrocht troch syn beppe Marie Desmoulins en dêrnei troch in muoike dy't him trochstjoerde nei it [[Sistersjenzers|sistersjenzer]] frouljus[[kleaster]] [[Port-Royal-des-Champs|Port Royal]], de widze fan it [[Jansenisme]]. Mei it stik ''Andromaque'' briek de gefoelige en ambitieuze 28-jierrige auteur yn 1667 definityf troch as trageedzjeskriuwer. Op dat stuit koe inkeld it teater him erkenning en wurdearring jaan. [[Charles Perrault]] sei dêroer: ''Cette tragédie fit le même bruit à peu près que [[le Cid]] de [[Pierre Corneille]] lorsqu'il fut présenté pour la première fois.''
 
Yn [[]]1672 waard er lid fan de [[Académie française]]. Nei de publikaasje fan ''Phèdre'' yn 1677, krige er bot mei syn gewisse te dwaan (''crise de conscience''). Hy helle de bân mei syn eardere learmasters, de Jansenisten fan de Port-Royal, fannijs oan, boaske en oanfurdige tegearre mei [[Nicolas Boileau|Boileau]], de opdracht om de ''Histoire du règne de Louis XIV'' (dy't ferlern gien is) te skriuwen. Yn 1698 frege er om te hôf brocht te wurden yn de Port-Royal. Jean Racine stoar 1699 en is beïerdige op it St. Etienne-du-Mont-tsjerkhôf yn [[Parys]].
 
== Bibliografy ==