Lodewijk Rogier: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
L red
PieterJanR (oerlis | bydragen)
L Blokhaak externe link
 
Rigel 7:
Fan 1945 oant 1947 arbeide er oan de ''Geschiedenis van het Katholicisme in Noord-Nederland in de 16e en 17e eeuw''. De [[Katolike Universiteit Nimwegen]] joech Rogier nei publikaasje fan dat wurk in [[earedoktoraat]] (it earste út har bestean) en beneamde him ta [[heechlearaar]] wat er oant 1965 wêze soe. Yn 1955 wie Rogier de earste histoarikus dy't de [[P.C. Hooft-priis]] wûn.
 
Rogier wie in behurde, ûnôfhinklike tinker en ûndersiker, ek en foaral wêr't it de Katolike Tsjerke oanbelange. Hy hune de 'kûperijen' fan harren dy't fan betinken wiene dat de biskoppen syn boek oer de [[Roomsk-Katolike Tsjerke]] fan 1853-1953 ferbiede moasten fanwegen syn gebrek oan ûnderdienichheid. Letter hikkele er ''de katholieke deugd der volgzaamheid'', wat er in 'ynstinkt fan skiep' neamde (yn de Adelbertrede). Boppedat gou Rogier as in treflik stilist.<ref>[http://www.dbnl.org/tekst/_bij005197501_01/_bij005197501_01_0005.php J.A. Bornewasser, 'In memoriam prof. dr. L.J. Rogier (1894-1974)']</ref>
 
Tsjin de ein fan syn libben stie er ek absolút ôfwizend foar de beneaming yn 1972 fan [[biskop]] [[Joannes Gijsen]] fan bisdom Roermond oer en dejingen dy't him dat amt besoarge hienen. Hy skreau dêr oer: ''"Conservatieve frondeurs, malcontenten, dwepers met een dictatoriaal gezag, deels zelfs politieke delinquenten die met de nazi's hebben geheuld: zij zijn het ondeugdelijk kompas waar Rome op vaart om de crisis in de Nederlandse kerk het hoofd te bieden."''