Gisbertus Voetius: ferskil tusken ferzjes

 

== Biografy ==

===Stúdzje===

Gisbertus wie sechde fan acht bern, dêr't hy mei syn broers Durk en Paul en in suster Elisabeth fan yn libben bleaunen. Hy wie noch jong doe't er foar it earst nei de de [[Latynske skoalle]] gie. Nei de dea fan syn heit seach it der net nei út dat Gisbertus fierder leare koe. Mar troch de boargers en it stedsbestjoer koe hy dôchs mei de stúdzje trochgean. It wie al gau dúdlik dat Gisbertus net allinnich goed leare koe en in goed ûnthâld hie; hy wie ek al op jonge leeftyd tige from. It stedsbestjoer makke fan him in Stedsstudint. Mei dy stúdzjebeurs waard er talitten op de [[Universiteit Leien|Leienske universiteit]]. Nei de propedeutyske fakken koe hy him yn 1607 talizze op de teology. Yn dy tiid spile it konflikt tusken de heechleararen [[Jakobus Arminius|Arminius]] en [[Franciscus Gomarus|Gomaris]]. Voetius stie oan de kant fan Gomarus, hy wie dus in oanhinger fan it strange [[Kalvinisme]]. Yn 1611 studearre hy op 22 jierrige leeftyd of.

Werom yn Heusden besocht er om noch in steedlike stúdzjebeurs te krijen. Hy woe graach lâns inkele grifformearde ynstituten reizgje yn Jeropa, mar hy krige gjin beurs. Dêrom begûn hy te preekjen yn en om Heusden hinne. Op [[25 septimber]] [[1611]] waard hy befêstige as predikant te [[Flijmen]]. Ek it plak [[Engelen (plak)|Engelen]] hearde by it wurkgebiet. Engelen wie in echt Roomsk-katolyk plak mar dôchs wist hy in grifformearde gemeente mei tsjerkerie op te rjochtsjen. Neist syn predikantskip bestege hy in soad tiid oan syn stúdzje. Yn 1617 waard hy beroppen yn Heusden. Net allinnich wie er wurksum foar syn gemeente, hie stapte hieltyd mear op de foargrûn as in wichtich fertsjintwurdiger en útfierder fan de strange kontra-remonstrante lear. Yn 1618-1619 waard hy ôffurdige foar de [[Synoade fan Dordrecht]]. Yn 1629 waard er fjildpreker. Hy gie lâns de troepen dy’t op dat momint ‘s-Hertogenbosch belegeren. Mar hy wie net allinnich oansteld as preker. Nei it oermasterjen fan de stêd moast hy der foar soargje dat er gjin katolike tsjinsten mear hâlden waarden en dat de minsken oerstappe soenen op it gereformearde leauwe. Nei de ynnamme wurke Voetius mei oare predikanten hurd oan it opsetten fan gereformearde tsjerke-organisaasjes yn de stêd.

Yn 1634 waard Voetius beneamd ta heechlearaar yn de teology, [[Hebriuwsk]] en easterske talen oan de krekt oprjochte universiteit fan Utert. Hy hat mear as fjirtich jier wurke oan de universiteit. Hy stie bekend as in presize. Hy ferdigene de puriteinske sneinsfiering en bestried de wrâldse saken lykas dûnsjen, toaniel, te folle ite en drinke. De filosofy fan [[René Descartes|Descarte]] moast it ek ûntjilde.