Proton: ferskil tusken ferzjes

In '''proton''' (foarsteld troch ''p'', ''p⁺'' of ''N⁺'') is in [[subatomêr dieltsje]] mei in positive [[elektryske lading]]. [[Ernest Rutherford]] ûntdekte it yn [[1919]]. De [[atoomkearn]] (of nucleus) fan it meast foarkommende type (sjoch ek [[isotoop]]) [[wetterstofatoom]], H, is ien inkel proton. De nucleikearnen fan oare atomen besteane út [[neutron|neutroanen]] én protoanen. It oantal protoanen fan de kearn bepaalt ta hokker [[gemysk elemint]] it atoom heart.

By ôfspraak wurdt de lading fan ien proton de ienheid fan lading neamd. De lading fan in [[elektron]] is krekt tsjinsteld oanas dy fan in proton, omtom't it elektron negatyf laden is. Yn in neutraal atoom is it oantal protoanen yn de kearn lyk oan it oantal elektroanen yn de '[[elektroneskyl|skyl of skilen)]]' deromhinne. Yn dizze situaasjeSadwaande heffe de positive ladingen fan de protoanen en de negative ladingen fan de elektroanen elkoar nei bûten ta op. It atoom is dan fan buiten ôf sjoen elektrysk neutraal.