Unthâld (psychology): ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
L red
L st
Rigel 1:
It '''ûnthâld''' (of mei in [[hollanisme|hollanistyske]] [[ynterferinsje (taalkunde)|ynterferinsje]] '''geheugen''') is it [[geast|mentale]] fermogen fan in [[minske]] of [[bist]] om [[ynformaasje]] op te slaan, te bewarjen en letter werom te finen. Dat proses is fan krúsjaal belang om fan jins [[ûnderfining]]s leare te kinnen. [[LearenLeare]] is it proses dat it mooglik makket om nije [[kennis]] en [[feardichheid|feardichheden]] op te dwaan. Sûnder in goed funksjonearjend ûnthâld is learenleare net mooglik. It [[tsjinstelde]] fan learenleare is [[ferjitten]], wêrby't ynformaasje út it ûnthâld ferlern giet. Dat is in normaal proses dat frijwol alle minsken út en troch oerkomt. [[Demintens]] is in [[oandwaning]] dy't, benammen by [[âlderdom|âlde]] minsken, it ûnthâld oantaast, sadat it ferjitten ûnfoege foarmen oannimt. It [[minsklik]] ûnthâld kin yndield wurde [[#Yndieling nei tiid of doer|nei tiid of doer]], en [[#Yndieling nei belibbing|nei belibbing]].
 
==Algemiene beskriuwing==
Rigel 29:
*[[klassike kondisjonearring]], dat it learen omfettet troch assosjaasje fan in kondisjonele en in net-kondisjonele prikkel (de [[hûn fan Pavlov]]);
*[[habituaasje]] (it wend reitsjen oan it ien of oar) en [[sensitisaasje]] (it fersterkjen fan in [[refleks]]);
*it [[út 'e holle learenleare]] troch werhelle oanbieding fan ynformaasje.
It is [[wittenskip]]lik oantoand dat yn 'e [[harsens]] aparte gebieten en sirkwys besteane foar de foarming fan it deklaratyf en it net-deklaratyf langetermynûnthâld.