Saratov: ferskil tusken ferzjes

[[Katarina de Grutte]] makke mei in dekreet yn 1762 in ein oan it ferfolgjen fan [[âldleauwigen]] en se mochten harren yn it Wolga-gebiet nei wenjen sette. Ek noege se yn 1763 bûtenlanners, benammen Dútsers, út om harren nei wenjen te setten om de nije gebieten (it saneamde Novorussia; Nij-Ruslân) dy't troch de Russisch-Turkske oarlogenoarloggen oan it Russyske Ryk tafoelen te kolonisearjen. De saneamde [[Wolgadútsers]] lieten harren ynfloed op de arsjitektuer efter. Se kamen tusken 1763 oant 1767 oarspronklik benammen út [[Beieren]], Baden, [[Hessen]], de [[Palts]] en it [[Rynlân]]. Yn it Russyske Ryk krigen de Dútsers geunstige betingsten en in bysûndere politike status, lykas selsbestjoer, it brûken fan it [[Dútsk]] as amtlike taal en frijstelling fan militêre tsjinst. Fan de twadde helte fan de 18e iuw oant harren deportaasjes yn de [[Twadde Wrâldkriich]] wenne der in grutte mienskip [[Wolgadútsers]] yn Saratov, dy't in grutte bydrage levere oan it ûnderwiis, de wittenskip, de yndustrialisaasje en it kulturele libben yn 'e stêd.