Sietze de Groot
Sietze de Groot (Weidum, 17 maaie 1917 - dêre, 19 desimber 1983)[1][2] wie in Fryske hurdrider.
| Sietze de Groot | ||
| ||
| ||
| Sietze de Groot wûn de Alvestêdetocht fan 22 jannewaris 1942. | ||
| persoanlike bysûnderheden | ||
| bertedatum | 17 maaie 1917 | |
| berteplak | Weidum | |
| stjerdatum | 19 desimber 1983 | |
| stjerplak | Weidum | |
| sportive ynformaasje | ||
| sport | reedriden | |
| ûnderdiel | Langebaan | |
| wichtige prestaasjes | ||
| winner Alvestêdetocht | ||
Achtste Alvestêdetocht bewurkje seksje
Sietze de Groot wûn de Alvestêdetocht fan 22 jannewaris 1942. Der waard ûnder goede omstannichheden riden, mar einige dochs ferkeard. Yn 't tsjuster ried it peloton earst rjochting Snits en doe nei de marren, dêr't it finaal mis gie. Hiele kloften ferdwaalden op de ûnôfsjenbere iisflakten en party favoriten waarden sa útskeakele. Sietze de Groot, in prima koartebaanrider en slachtersfeint fan Weidum, koe it paad wol. Tegearre mei Dirk de Jong fan Huzum en Jan van der Bij út it Noardhollânske Julianadorp liet hy de hiele kliber efter him en wûn op 't lêst troch syn rappe einsprint. Yn Ljouwert ried hy yn de lêste twa hûndert meter De Jong noch op 9 sekonden en Van der Bij op tsien tellen.
It slachtersfakbûn wie sa optein oer dit súkses, dat hja harren lid in telegram stjoerden mei de tekst: "Dêr sille de fegetariërs fan opsjen!"
Mar doe't de Nederlânske Feriening foar Befoardering fan it Hurdriden op redens (NVBHS) by't simmer syn bêste rider huldigje woe, mocht hy wol it boek 'Mysterieuze krachten in de sport' fan Joris van der Berg yn ûntfangst nimme, mar net de beker, dy't jierliks útrikt waard. Oarsaak: der wie in ûndersyk west nei de profstatus fan Sietze, dy't ommers om jildprizen op de koarte baan riden hie. Letter krige Sietze de beker dochs noch.
Keppeling om utens bewurkje seksje
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|