Du gamla, du fria
Du gamla, du fria ("Jo âlde, jo frije") is it folksliet fan Sweden. De earste twa kûpletten waarden yn 1844 troch Richard Dybeck skreaun op de melody fan in âld folksferske út de regio Västmanland. Yn 1910 heakke Louise Ahlén dêr nochris twa kûpletten oan ta, alhoewol't men oer it algemien allinnich de earste twa sjongt.
Yn tsjinstelling ta in protte oare folkslieten is it muzykstik nea offisjeel, by polityk beslút, as folksliet oannommen; it steat fan folksliet hat it allinnich by wize fan tradysje.[1] Dochs wurdt it liet by sporteveneminten en offisjele gelegenheden lykas steatsbesiten brûkt.
De feitlike namme fan it liet is Sång till Norden ("Liet foar it Noarden"), mar yn de deistige omgong wurde de earste pear wurden fan it folksliet as titel beskôge.
Tekst
bewurkje seksjeDe tekst fan Richard Dybeck:
- Du gamla, Du fria, Du fjällhöga nord
Du tysta, Du glädjerika sköna!
Jag hälsar Dig, vänaste land uppå jord,
/: Din sol, Din himmel, Dina ängder gröna. :/
- Du tronar på minnen från fornstora da'r,
då ärat Ditt namn flög över jorden.
Jag vet att Du är och Du blir vad Du var.
/: Ja, jag vill leva jag vill dö i Norden. :/
De yn 1910 taheakke kûpletten fan Louise Ahléns, dy't lykwols komselden songen wurde:
- Jag städs vill dig tjäna, mitt älskade land,
Dig trohet till döden vill jag svära.
Din rätt skall jag värna med håg och med hand,
/:Din fana, högt den bragderika bära. :/
- Med Gud skall jag kämpa för hem och för härd,
för Sverige, den kära fosterjorden.
Jag byter Dig ej mot allt i en värld
/: Nej, jag vill leva jag vill dö i Norden!. :/
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
