Grutte Australyske Bocht
De Grutte Australyske Bocht of Great Australian Bight is in rânesee yn it suden fan Austraalje.
| Grutte Australyske Bocht | ||
| ||
| De kust fan 'e Grutte Australyske Bocht. | ||
| geografy | ||
| type wetter | rânesee | |
| lokaasje | súdkust fan Austraalje | |
| lân | .svg){kind=small} Austraalje
| |
| steat |  Súd-Austraalje West-Austraalje
| |
| koördinaten | 33° S, 130° E | |
| ûnderdiel fan | Súdlike Oseaan | |
| sifers | ||
| maks. lingte | 1.160 km | |
| maks. breedte | 350 km | |
| oerflak | 45.822 km² | |
| djiptegemiddelde | 1.473 m | |
| djipste punt | ±6.000 m | |
| kaart | ||
  De lokaasje fan 'e Grutte Australyske Bocht foar de kust fan Austraalje.
| ||
De Australyske Hydrografyske Tsjinst sjocht dit wetter as in ûnderdiel fan 'e Súdlike Oseaan, mein in súdgrins dy't rint fan Kaap Pasley yn West-Austraalje nei Kaap Carnot yn Súd-Austraalje, in ôfstân fan 1.160 km. De Ynternasjonale Hydrografyske Organisaasje definiëarret de Grutte Australyske Bocht lykwols as in diel fan de Yndyske Oseaan, mei as súdgrins in tinkbyldige line fan West Cape Howe yn West-Austraalje oant de Súdwestkaap yn Tasmaanje.
Yn 1627 wie de Nederlânske ûntdekkingsreizger Thyssen de earste Europeaan dy't de bocht besocht; yn 1802 waard it wetter en syn kust yn kaart brocht troch Matthew Flinders en yn 1841 waard it lân oan de Bocht ferkend troch Edward John Eyre.
De kust fan de Grutte Australyske Bocht hat as skaaimerken de hege kliffen, lytse strannen en rotsplaten.