Hein van der Vliet
Hein van der Vliet (Lippenhuzen, 8 febrewaris 1890 – dêre, 28 maart 1956) wie in timmerman-oannimmer en amateur-archeolooch.[1][2]
| Hein van der Vliet | ||
| persoanlike bysûnderheden | ||
| echte namme | Hein van der Vliet | |
| nasjonaliteit |  Nederlânsk
| |
| berne | 8 febrewaris 1890 | |
| berteplak | Lippenhuzen | |
| stoarn | 28 maart 1956 | |
| stjerplak | Lippenhuzen | |
| etnisiteit |  Frysk
| |
| wurkpaad | ||
| berop/amt | Timmerman | |
| aktyf as | amateur-archeolooch | |
Hein van der Vliet die in soad ûndersyk yn Súdeast-Fryslân. Hy waard ek wol de stientsjessiker fan Opsterlân neamd. Hy rekke yn de besnijing troch de fynst fan in rindierstang. Grif in diel fan in keunstfoarwerp dat rindierjagers mei droegen of offeren. It wie de oanlieding foar de jierrenlange syktochten fan him troch it Opsterlânske lânskip. Sykjend om boaiemgeheimen. Yn 1937 fûn Hein van der Vliet, by Weinterp tichtby it Keningsdjip in fjoerstien dy't de foarm fan in fûstbile hie. Nei yngeand ûndersyk die bliken dat it om ien fan de âldste fûstbilen fan Nederlân gie.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|