Organyske arsjitektuer
Organyske arsjitektuer is in streaming yn de arsjitektuer dy't om 1900 hinne opgong makke. De streaming ûntstie út in sykjen nei in nije 'styl' dy't yn de eigen tiid passe moast, sûnder it brûken fan stylkenmerken út it ferline. Teffens besiket de organyske arsjitektuer in oplossing te jaan foar de sterke yndustrialisearring en it brûken fan nije materialen. Al sûnt de santiger jierren hat de organyske arsjitektuer in soad omtinken foar duorsummens en leefberens.
Wichtige grûnlizzers fan de organyske arsjitektuer binne Antoni Gaudí, Friedensreich Hundertwasser, Rudolf Steiner, Frank Lloyd Wright, Imre Makovecz en Louis Sullivan.
Organyske arsjitektuer hat gjin mienskiplike skaaimerken oan 'e bûtenkant, omdat it yn organyske arsjitektuer om in manear fan wurkjen en efterlizzende prisipes giet, yn stee fan in yn 't foar bepaald byld. Organyske arsjitektuer wurdt dêrom hast nea as in gearhingjende boustyl beskreaun.
Ien fan de útgongspunten is dat de funksje de foarm bepaalt, wat ek wol Form Follows Function (FFF) neamd wurdt.
Foarbylden fan organyske arsjitektuer:
- Fallingwater yn Mill Runn, Pennsylvania
- De Sagrada Família yn Barcelona (Spanje)
- It Goetheanum yn Dornach (Switserlân)
- It Gasunygebou yn Grins
- It haadkantoar fan ING Bank yn Amsterdam
- It Museum De Buitenplaats yn Eelde
- Wenwyk Waterakkers-Lunetten yn Heemskerk
Ferneamde arsjitekten fan dizze boustyl
bewurkje seksje- Frank Lloyd Wright (1867–1959)
- Lloyd Wright (Frank Lloyd Wright, Jr.) (1890-1978)
- Alvar Aalto
- Antoni Gaudi
- Hugo Häring
- Hans Scharoun
- John Lautner
- Bruce Goff
- Eero Saarinen
- Louis Sullivan
- Vittorio Giorgini (1925–2010)
- Eric Lloyd Wright (1929)
- Eugene Pandala
- Arthur Dyson
- Nari Gandhi
- Kendrick Bangs Kellogg (1934)
- Gustav Stickley
- Rudolf Steiner
- Hundertwasser
- Anton Alberts
- Laurie Baker
- Claude Bragdon
- Douglas Cardinal
- Nancy Copley
- Neville Gruzman
- Imre Makovecz
- Javier Senosiain
- Ivan Taslimson
- Bruno Zevi
- Toyo Ito
Literatuer
bewurkje seksje- Organische architectuur, Pieter van der Ree, 2000, Zeist, útjouwerij Vrij Geestesleven.
Keppeling om utens
bewurkje seksjeOfbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Organic architecture fan Wikimedia Commons. |