Marije Louise fan Hessen-Kassel: ferskil tusken ferzjes

Yn 1731 siet har taak as regintesse der op. Se sette har ta wensjen yn it [[Princessehof]] yn de Ljouwerter Grutte Tsjerkestrjitte, in hof dat yn 1731 oankocht wie. Maria Louise hie in wichtige porsleinkolleksje. Tsjintwurdich sit yn it Princessehof it nasjonaal [[keramyk]]museum. Yn 1732 waard mei de Pruisyske sibben in akkoard sluten oer de erfenis en yn 1734 slagge it Maria Louise foar Willem in houlik te regeljen mei de Ingelske prinsesse prinses Anna fan Hannover, wat de famylje ynternsjoanaal mear oansjen joech. Yn 1747 waard Willem IV, nei wat woelingen yn de Republyk, yn alle gewesten ta erfsteedhâlder beneamd en ferhuze hy mei syn hof nei De Haach. Yn de jierren dêrnei feriensume se. Har soad hie it smoardrok, en boppedat siet hy faak yn it fiere [[De Haach]]. Reizgjen nei De Haach waarden har te moedsum om faak te dwaan. Dêrneist koe se mar min oerwei mei har skoandochter [[Anna fan Hannover]]. Doe'tBy in werferdieling fan besittingen yn 17471731 hie [[Willem IV fansyn Oranje-Nassau]]mem ekde steedhâlderbarony fan deIselstein oareas gewestendouarie fanskonken. Yn Iselstein hienen de [[Republykpiëtistyske greve fan Zinzendorf en syn folgelingen, de SânHerrnhutters, Ferienein Nederlannen|Republyk]]wykplak waardsocht, bleauneidat hyse permanintyn Dútslân yn [[Deswierrichheden Haach]]komd wienen. Maria Louise hie in swak foar de Hernhutters, mar omdat soan Willem IV benaudt wie foar politike problemen om dizze religjeuze groep, moast de prinsesse hat ûnthâlde fan iepentlike steun oan harren. Wol soarge se derfoar dat se earne oars, op slot Zeist, ûnderdak krigen.