Beowulf: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
red hiele side + oanfolling + in stik wiske (sjoch oerlisside)
Rigel 1:
[[Ofbyld:Beowulf.firstpage.jpeg|thumb|right|EarsteDe earste side fan ''Beowulf'', bewarre bleaunoerlevere yn de'e ''[[Nowell Kodeks]]''.]]
De '''''Beowulf''''' is in [[Aldingelsk]] [[epos|epysk]] gedicht,[[heldedicht]] dichteút mei'e stêfrym[[Midsieuwen]], fanbesteande út 3182 rigels[[alliteratyf enfers|alliterative]] kompilaasjeregels fanyn ûnderskate[[stêfrym]], ferhalendat dy'tskreaun ynis 'etroch in iereanonime [[Midsieuwendichter]] omgongen. It gedicht is itien grutstefan Aldingelske'e gedichtwichtichste wurken fan 'e [[Angelsaksyske literatuer]] en foarmet in tsiende part fan alle oerlevere poëzij yn it Aldingelsk. LangIt hatspilet ityn gedicht[[Skandinaavje]] fralen beskôgefertelt westit asferhaal infan boarne'e fanheld it[[Beowulf Aldingelsk;(held)|Beowulf]], dy't yn [[Denemark]] it wiemeunster [[TolkienGrendel]] dyferslacht. ''Beowulf''t ashat earstein kristlik laklaachje, mar is yn 'e grûn dochs noch altiten in stúdzje[[Germanen|Germaansk]] makke[[heidendom|heidensk]] helde-epos fan foar de Beowulfkomst asfan literêrit wurk[[kristendom]]. It waard yn [[1984]] yn [[proaza]] oerset nei it [[Frysk]] troch [[Jelle Krol]] en [[Popke van der Zee]].
 
== Datearring Oarsprong==
It hânskriftis net dúdlik wannear't ''Beowulf'' krekt skreaun is, al datearret it iennichst oerlevere hânskrift fan koart foar it jier [[1000]]. enIt hat[[gedicht]] fansels himselsis gjinlykwols titelâlder, maren wurdtguon sûntargayske itwurden begjin fanlykje de [[19eteory ieu]]te ûnderstypjen dat it út ''Beowulf''e neamd.achtste Hoeieu âldstammet, demiskien tekstsels is,wol isút net'e wis.earste Langhelte hatdêrfan. dyMar datearreom't westyn opdichtwurken lykernôchgauris it[[argaïsme]]n jierbrûkt 700wurde, maris dat gjin trochslachjaand bewiis. resinterResinter ûndersyk tsjut op in datearring om [[850]] hinne, of mûglikmooglik noch letter. De persoanenpersonaazjes dy't ynút it gedicht foarkomme binne deselde min- ofte- mear histoaryske figueren, lykas [[Hugleik|Hygelac]], dy't ek yn oare teksten foarkomme en dyoan 'e hân wêrfan't de ferhaaltiidtiid datearjedêr't it ferhaal yn spilet, fêststeld wurde kin tusken [[450]] en [[600]]. Nei alle gedachten is ''Beowulf'' in optekening fan in mûnling [[oerlevering|oerlevere]] ferhaal dat de [[Angelen]], [[Saksen]] en/of [[Jutten]] fan it [[Jeropa|Jeropeeske]] fêstelân ôf meinommen hawwe doe't hja yn 'e fyfde ieu mannemacht nei de [[Britske Eilannen]] ferfearen en har dêr nei wenjen setten.
 
== Ferhaal Skiednis==
Hoe't ''Beowulf'' him ûntjûn hat foar't it optekene waard, is fansels net mear te efterheljen, mar it sil grif de ieuwen fan mûnlinge oerlevering net ûnskansearre, of alteast ûnferoare, trochstien hawwe. Nei't it delskreaun wie, is it mar oerlevere yn ien inkeld hânskrift, en boppedat it it iennichste epos fan syn soarte, dat ferlikingsmateriaal is der net. Dat iene hânskrift, dat de ''British Library'' tsjintwurdich op 'e noed hat, stiet bekend as ''MS Cotton Vitellius A XV''. Dy namme is ûntstien trochdat it manuskript (''MS'') in hoart yn it besit wie fan 'e biblofyl en sammelder sir [[Robert Bruce Cotton]] († [[1631]]), yn waans bibleteek it it fyftjinde (''XV'') boek wie op 'e boppeste planke (''A'') fan 'e kaste dêrt in boarstbyld fan 'e [[Romeinske Ryk|Romeinske]] keizer [[Fitellius]] op stie. Wylst it eigendom fan Cotton wie, moat it ynbûn wêze mei noch in oar Midsieusk hânskrift dat folle letter datearre wurdt.
It ferhaal dat yn it gedicht ferteld wurdt hat in kristlike boppelaach, mar is yn himsels in [[Germanen|Germaansk]] heldeferhaal fan foar de komst fan it Kristendom. It hannelet oer de held Beowulf dy't út Sweden nei Denemarken kaam om dêr in meunster te befjochtsjen. Mar foar immen út letter tiid is de eftergrûn fan it ferhaal like fassinearjend: de Germaanske kultuer dy't foar de skriuwers faaks gewoan wie, mar no it ferhaal syn sfear jout.
 
[[File:Beowulf geography names.png|thumb|right|250px|De likernôge kriten dy't bewenne waarden troch de yn ''Beowulf'' neamde folken yn 'e snuorje dat it ferhaal spile.]]
== Oersettings ==
Foar't it yn Cotton syn bibleteek bedarre, hie it nei alle gedachten yn it besit west fan 'e sechstjinde-ieuske wittenskipper [[Laurence Nowell]], dy't syn hantekening op 'e earste side fan it manuskript set hat, mei dêrby it jiertal [[1563]] (sadwaande wurdt it offisjeus ek wol de ''[[Nowell Kodeks]]'' neamd. Der wurdt wol tocht dat Nowell deroan kommen is troch syn tsjinst as priveelearaar yn 'e húshâlding fan [[William Cecil, 1ste baron Burghley]], de kânselier fan 'e [[Ingelân|Ingelske]] keninginne [[Elizabeth I fan Ingelân|Elizabeth I]]. Men giet derfan út dat Cecil it hânskrift út ien fan 'e grutte kleasterlibrijen hie, dy't yn [[1536]] op oarder fan 'e [[Ingelân|Ingelske]] kening [[Hindrik VIII fan Ingelân|Hindrik VIII]] mei it hiele [[kleasterwêzen]] opheft waarden. Dêrby binne nammentlik in protte manuskripten weirekke (les: fertsjustermoanne).
Yn it gedicht komt ek [[Finn]] foar, hjir de kening fan de Friezen. De parten fan it gedicht dy't oer Finn hannelje binne yn [[1937]] troch [[Douwe Kalma]] oerset yn it Frysk yn de útjefte ''Kening Finn''.
 
''MS Cotton Vitellius A XV'' wie yn [[1731]] suver ferlern gien by in brân dy't it meastepart fan 'e Cotton-kolleksje yn 'e jiske lei; oan dat lot ûntkaam it lokkigernôch, mar wol wie it der sasear troch skeind dat de lêsberens der slim fan te lijen hie. In titel hie it hânskrift oarspronklik net, en pas sûnt it begjin fan de njoggentjinde ieu wurdt it fan ''Beowulf'' neamd. Jierren en jierren brocht ''Beowulf'' troch yn ferjitnis. Pas nei't it yn [[1815]] yn printe foarm publisearre waard troch de [[Iislân]]sk-[[Denemark|Deenske]] [[taalkundige]] [[Grímur Jónsson Þorkelin]] krige it in beskate bekendheid. Dêrby waard it gedicht lykwols noch lang beskôge as fral fan [[taalkunde|taalkundich]] belang, as boarne fan it Aldingelsk; it wie de [[taalkundige]] [[J.R.R. Tolkien]], better bekend as de skriuwer fan 'e [[fantasy]]trilogy ''[[The Lord of the Rings]]'', dy't as earste in stúdzje makke fan ''Beowulf'' as [[literatuer|literêr wurk]].
In proaza-oersetting fan it hiele Beowulf-epos is dien troch Jelle Krol en Popke van der Zee yn [[1984]].
 
== Foarbyld Ynhâld==
It gedicht fertelt it ferhaal fan Beowulf, in omkesizzer fan Hygelac, de kening fan 'e [[Geaten]], dy't heart dat Heorot, de hal fan Hrothgar, kening fan 'e [[Denen]], al tolve jier lang teheistere wurdt troch de streuptochten fan it meunster Grendel. Dêrop set er mei fjirtjin selskipslju dat út nei Denemark om mei it wêzen ôf te weven. Beowulf-en-dy oernachtsje yn Heorot en by neare nacht falt Grendel op harren oan. Hy komt ien fan Beowulf syn mannen oer it mad, ferskuord him en fret him op. Mar as er ek Beowulf sels gripe sil, bekomt him dat min, want dy grutte held kin er net oan en Beowulf ferwûnet him deadlik. Beowulf wurdt dêrop o sa priizge en ryklik beleanne troch de Denen, mar de oare jûns komt Grendel syn mem opdaagjen om har soan te wreitsjen. Hja deadet Æschere, ien fan Hrothgar syn bêste krigers, en de kening rekket alhiel telider slein. Mar Beowulf seit him ta ek dit meunster neisjen te sillen, dat hy set mei syn mannen dat út nei de mar dêr't Grendel syn mem omhúsmannet. Op 'e boaiem fan 'e mar komt it ta in fûleindich gefjocht, dat Beowulf hàst ferliest. Mar krekt op 'e tiid sjocht er dêr in âld swurd lizzen, en dêr wit er har de kop mei ôf te slaan. Syn oerwinning wurdt fierd mei in grut feest.
Hjir de earste trije rigels mei dêrûnder yn it Frysk, gjin krekte oersetting mar wol mei [[stêfrym]].
 
Op dit punt makket it gedicht in spronkje yn 'e tiid. Yn in pear regels wurdt ferteld hoe't nei Beowulf syn weromkear yn it lân fan 'e Geaten syn omke Hygelac en dy syn soan en erfgenamt omkomme yn oarloggen, sadat Beowulf úteinlik kening wurdt. Fyftich jier lang hearsket er yn frede, mar dy wurdt fersteurd troch in boaze [[draak]] as er al heech op jierren is. Noch ien kear tinkt Beowulf in heldedie te dwaan, dat hy giet net mei in leger, mar mei inkeld in pear fertroulingen by him op 'e draak ta. De draak is him lykwols oermânsk en ferwûnet him swier; úteinlik is it syn folgeling Wiglaf dy't de draak ferslacht, al tsjinnet Beowulf sels it meunster de deastek ta. Dêrnei stjert de kening en wurdt begroeven ûnder in grêfhichte oan see.
''Hwæt! We Gārdena in gēardagum,''<br />
[[File:Skalunda gravhög.jpg|thumb|left|250px|De grêfheuvel fan [[Skalunda]], dy't troch de [[argeolooch]] [[Birger Nerman]] identifisearre waard as Beowulf syn grêfhichte.]]
''þēodcyninga, þrym gefrã non,''<br />
''hû ða æþelingas ellen fremedon.''
 
===Friezen yn ''Beowulf''===
''Hear! Wy Wapen-Denen yn weiwoarn dagen''<br />
Al nimme de [[Friezen]] yn ''Beowulf'' net in wichtich plak yn, dochs wurde se yn 'e tekst fiifris neamd. Yn 'e earste en langste passaazje, de saneamde ''Finn''-episoade (r.1063-1160) wurdt beskreaun hoe't [[Finn]], de kening fan 'e Friezen, yn 'e striid safolle mannen kwytrekket, dat er deryn tastimme moat om foar in kloft Deenske krigers romte frij te meitsjen yn syn eigen kastiel, de Finnsboarch. Nei ferrin fan tiid wurdt er fermoarde troch de Denen, dy't dêrop útnaaie mei al syn skatten. Letter (r. 1202-1214) wurdt ferhelle hoe't kening Hygelac fan 'e Geaten sûnder oanlieding in oarloch tsjin 'e Friezen begjint. Hy ferliest lykwols de slach, en syn lyk falt yn 'e hannen fan 'e [[Franken]], dy't yn dizze oarloch bûnsgenoaten fan 'e Friezen binne. In trêde fragmint (r. 2354-2367) behannelet deselde slach, mar beljochtet fral Beowulf syn heldedieden yn 'e striid. In fjirde stik (r. 2500-2508) referearret jitris oan dyseldichste slach, as dy Beowulf troch in swurd dat er doe bútmakke hat, wer tebinnenbrocht wurdt. Ta ein beslút wurdt (yn r. 2910-2921) nei de dea fan Beowulf op 'e nij de ynfal yn [[Fryslân]] oanhelle.
''fan de rykskeningen har rop haw heard''<br />
''hoe dy ealju eardieden ferjochten.''
 
===Priuwke===
Hjirby in wat langere oersetting (By it oersetten nei Wykipedy binne spitigernôch in oantal letters wizige).
Hjir de earste trije regels mei dernjonken de Fryske fertaling; gjin sekuere oersetting mar wol yn [[stêfrym]].
 
{| class="wikitable"
|-
|''Hwæt! We Gārdena in gēardagum''<br>
! !! IT FERTIIGJEN FAN SCYLD
''þēodcyninga, þrym gefrūnon''<br>
|-
''hū ða æþelingas ellen fremedon.''
| Hwät! we GârDena in geârdagum þeódcyninga þrym gefrunon, hû þâ äðelingas ellen fremedon. Oft Scyld Scêfing sceaðena þreátum, monegum mægðum meodosetla ofteáh. Egsode eorl,
||''Hear! Wy Wapen-Denen yn weiwoarn dagen''<br>
|| Hawar! Wy Gardenen út eartiden hawwe fernommen fan de pryslike kening en hoe’t ealju heldendieden útfierden. Faken skeinde Scyld Scefing troepen. Fan manich folk ûntnaam hy meabanken en iggewearre de Eorl.
''fan de rykskeningen har rop haw heard''<br>
|-
''hoe't dy ealju eardieden ferrjochten.''
| syððan ærest wearð feásceaft funden: he þäs frôfre gebâd, weôx under wolcnum,
weorðmyndum ðâh, ôð þät him æghwylc þâra ymbsittendra ofer hronrâde hýran scolde, gomban gyldan: þät wäs gôd cyning!
þäm eafera wäs äfter cenned geong in geardum, þone god sende folce tô frôfre; fyrenþearfe ongeat, þät hie ær drugon aldorleáse lange hwîle.
|| Sûnt dat momint waard er yn faaie steat fûn. Him waard lykwols fuortsterke bearn. Hy wûks ûnder de wolken. (Wurdjearring waard him jûn). Oant dat elts fan de omwenjenden him oer de walfiskreed hearrigens ferskuldige wie en harren goedachting jilde liet. Dat wie in goede kening!
Dêr efter waard him in opfolger berne. Doe´t it koe, waard de jonge troch God stjoerd, om it folk te fuortsterkjen. Hja wiene wjirgje en doarstens benoad. It gie harren oan dat se de liederleasens al in lange wile droegen hiene.
|-
| Him þäs lîffreá, wuldres wealdend , woroldâre forgeaf; Beówulf wäs breme (blæd wîde sprang), Scyldes eafera Scedelandum in.
|| Hij de Libbensharder, weardich bewâldfierder, ferjoech de wrâld. Beowulf wie romroftich. De oanpriizgings foar Scylds stamhâlder waarden wiid verspraat yn Scedelanden.
|-
| Swâ sceal geong guma, gôde gewyrcean, fromum feohgiftum on fäder wine, þät hine on ylde eft gewunigen wilgesîðas, þonne wîg cume, leóde gelæsten: lofdædum sceal in mægða gehwære man geþeón. Him þâ Scyld gewât tô gescäphwîle felahrôr fêran on freán wære; hi hyne þâ ätbæron tô brimes faroðe. swæse gesîðas, swâ he selfa bäd, þenden wordum weóld wine Scyldinga, leóf landfruma lange âhte. Þær ät hýðe stôd hringedstefna, îsig and ûtfûs , äðelinges fär; âlêdon þâ leófne þeóden, beága bryttan on bearm scipes, mærne be mäste.
|| Sa is it dat in jonge goeman, ûnder faars flerken, goede wurken dwaan sil, en floatske jêften docht. Minsken sille him dernei stypje. Kameraden komme dan lju te fikjen. Ûnder alle folken sil men troch lofdieden tadije.
Wilens, op foarbeskikte tiid, hie Scyld de dea skipe en ferliet elts foar de Heare. Hy wie folhannich west. No wiene der bêste freonen die’t him fuortbrochten nei de igge van de seebrek en him dêr farre lieten, sa’t hy sels frege hie, doe’t syn wurden bewâld fierden oer syn freonen fan Scyldinga. As leaflik lânfoarst hie hy lang hoede.
Dêr by it hout stie in ringsteven, in ealmans fartúch, isich en útfize. Hja leinen harren leaflike kening, de ringenskinker, yn de bûk fan it skip, besiden de mêst.
|-
| Þær wäs mâdma fela, of feorwegum frätwa gelæded: ne hýrde ic cymlîcor ceól gegyrwan hildewæpnum and heaðowædum, billum ond byrnum; him on bearme läg mâdma mänigo, þâ him mid scoldon on flôdes æht feor gewîtan.
|| Der wiene folle skatten van fierwei laden. Nea hearde ik fan in kreazer platboaiem, oangurdze kriichwapens en kriichsgewaden, bilen en boarstplaten. Mannich skat lei op syn boarst, die’t mei him mei soe oer de krêftige floed om witfier fourt te gean.
|-
|}
| Nalas hi hine lässan lâcum teódan, þeódgestreónum, þonne þâ dydon, þe hine ät frumsceafte forð onsendon ænne ofer ýðe umbor wesende:
 
þâ gyt hie him âsetton segen gyldenne heáh ofer heáfod, lêton holm beran, geâfon on gârsecg: him wäs geômor sefa, murnende môd.
Hjirûnder in wat langer fragmint.
|| Nea skonken hja him lytsere jêften; it folk troaie mei skatten. Dat diene hja foar him fanôf syn skepping. Hy waard as bernewêzen allinich stjoerd oer de ie.
 
Doe setten hja him in gouden segefane heech boppe syn holle. Hja lieten him dizze drage oer de see, joegen oer de ûneindige gearikker sigge syn jammerlike wurden siel, mei muoiend moed.
{| class="wikitable"
|-
! Orizjinele Angelsaksyske tekst !! Fryske oersetting fan Krol en Van der Zee (1984)
| Men ne cunnon secgan tô soðe selerædende, häleð under heofenum, hwâ þäm hläste onfêng.|| Men kin net mei wissens sizze, ek gjin sealriejouwer ûnder de himel, wa’t dizze lêst ûntfong.
|-
|''Hwæt! We Gārdena in gēardagum, þēodcyninga, þrym gefrūnon, hū ða æþelingas ellen fremedon.''
''Oft Scyld Scēfing sceaðena þrēatum, monegum mægþum, meodosetla oftēah, egsode eorlas. Syððan ærest wearð fēasceaft funden, he þæs frōfre gebād: weōx under wolcnum, weorðmyndum þāh, ōðþæt him æghwylc þāra ymbsittendra ofer hronrāde hȳran scolde, gomban gyldan. Þæt wæs gōd cyning!''
|| ''Harkje nei myn ferhaal! Wy ha heard fan 'e gloarje fan 'e Spear-Denen, de folkskeningen yn 'e dagen fan alear, hoe't dy eallju dappere dieden útsetten.''
''Gauris berôve Scyld Scefing binden fijannen, hiele folksstammen fan meabanken, jage de [[Herulers|Herulen]] de skrik op it liif. Nei't er eartiids yn earmoed fûn wie, is him dêr yn syn libben fertreasting foar jûn: hy waard grut ûnder de himel, hy wûn safolle oansjen dat alle oanbuorjende folken, dy't oarekant de walfiskwei ''[see]'' wennen, him hearrich wêze en skatting betelje moasten. Dat wie in grut kening!''
|-
|}
 
==Adaptaasjes==
== Keppeling om utens ==
Der binne frijwat adaptaasjes fan ''Beowulf'' makke. Sa skreau de [[Ierlân|Ierske]] dichter [[Seamus Heaney]] in bekende oersetting nei it moderne [[Ingelsk]]. De skriuwer [[John Gardner]] werfertelde it ferhaal út it eachpunt fan it meunster Grendel yn syn [[roman]] ''Grendel''. In folle frijere bewurking is [[Michael Crichton]] syn [[novelle]] ''Eaters of the Dead'', út [[1976]], dy't yn [[1999]] ferfilme waard troch [[regisseur]] [[John McTiernan]] as ''The 13th Warrior'', mei yn 'e haadrol [[Antonio Banderas]]. Yn 1999 kaam ek de film ''Beowulf'' út, mei [[Christopher Lambert]] yn 'e titelrol; dat is popularisearre werjefte dy't pulp is en ek net pretindearret mear te wêzen as dat, mar dochs frij sekuer by it oarspronklike ferhaal bliuwt. Fierdere ferfilmings wiene ''Beowulf & Grendel'', út [[2006]], en ''Beowulf'', út [[2007]].
* [http://www.georgetown.edu/labyrinth/library/oe/texts/a4.1.html Aldingelske tekst].
 
Fierdersoan wie ''Beowulf'' in wichtige ynspiraasje bron foar [[J.R.R. Tolkien]], dy't der it [[essay]] ''Beowulf: The Monsters and the Critics'' oer skreau. By it skriuwen fan ''[[The Lord of the Rings]]'' basearre er it lân fan Rohan en syn bewenners, de Rohirrim, grutdiels op it ''Beowulf''-ferhaal.
 
==Fryske oersetting==
De ''Finn''-episoade is yn [[1937]] troch [[Douwe Kalma]] oerset yn it Frysk en wiidweidich besprutsen yn syn útjefte ''Kening Finn''. In folsleine Fryske oersetting fan ''Beowulf'' ferskynde yn 1984 ûnder de titel ''Beowulf: In proaza-oersetting út it Aldingelsk'' by de [[Koperative Utjowerij]] te [[Boalsert]], mei stipe fan it [[Frysk Genoatskip]] út it [[Hora Siccama van de Harkstede-fûns]]. De Fryske fertaling wie fan 'e hân fan [[Jelle Krol]] en [[Popke van der Zee]], dy't ek in ynformative ynlieding tafoegen. Yn harren ferantwurding jouwe se oan dat se earst fan doel wiene en meitsje in oersetting yn stêfrym. Yn 'e mande mei Rein C. Smilde wiene se dêr yn [[1978]] ek mei úteinset, mar úteinlik moasten se tajaan dat harren dat dochs boppe de macht gie, benammentlik om't it Aldingelsk him dêr folle mear ta liend as it hjoeddeiske Frysk. Lykwols waard harren besykjen ta beriming (r. 1-836) yn [[1979]] troch de repro-tsjinst fan 'e [[Ryksuniversiteit Grins]] yn in oplaach fan hûndert eksimplaren útjûn ûnder de titel ''It Gefjocht fan Beowulf mei Grendel''.
 
==Keppeling om utens==
* [http://www.georgetown.edu/labyrinth/library/oe/texts/a4.1.html Aldingelske tekst]
* [http://www.bertsgeschiedenissite.nl/middeleeuwen/eeuw8/beowulf.htm Britske eilannen (700-1000) Midsieuwske literatuer]
* Nederlânske oersetting fan ''Beowulf'' troch Jan Jonk as [http://www.janjonk.nl/data/anderwerk/beowulf_proza.php proaza] of as [http://www.janjonk.nl/data/anderwerk/beowulf_rijm.php stêfrym]
 
{{boarnen|boarnefernijing=
* ''Beowulf: In proaza-oersetting út it Aldingelsk'' (oers. J. Krol en P. van der Zee), Boalsert, 1984 (Koperative Utjowerij), ISBN 9 06 57 01 397.
}}
 
[[Kategory:Poëzy]]
Line 68 ⟶ 70:
[[Kategory:Ingelske literatuer]]
[[Kategory:Fryske oersetting]]
[[Kategory:Skiednis fan IngelânTolkien]]
 
[[af:Beowulf]]
[[ang:Bēoƿulf]]
[[ar:بيولف]]
[[az:Beovulf]]
[[be:Беавульф]]
[[be-x-old:Бэўвульф]]
[[bg:Беоулф]]
[[bn:বেউলফ]]
[[bs:Beowulf]]
[[ca:Beowulf]]
[[cy:Beowulf]]
[[cs:Beowulf]]
[[da:Beovulfkvadet]]
[[de:Beowulf]]
[[el:Μπέογουλφ (έπος)]]
[[en:Beowulf]]
[[eo:Beowulf]]
[[es:Beowulf]]
[[et:Beowulf]]
[[eu:Beowulf]]
[[fa:بئوولف]]
[[fi:Beowulf]]
[[fr:Beowulf]]
[[ga:Beowulf]]
[[gl:Beowulf (poema)]]
[[he:ביאוולף]]
[[hi:बियोवुल्फ़]]
[[hr:Beowulf]]
[[hu:Beowulf]]
[[id:Beowulf]]
[[io:Beowulf]]
[[is:Bjólfskviða]]
[[it:Beowulf]]
[[ja:ベオウルフ]]
[[ka:ბეოვულფი]]
[[ko:베오울프]]
[[la:Beowulfus]]
[[li:Beowulf]]
[[lt:Beovulfas]]
[[lv:Beovulfs]]
[[ml:ബെയൊവുൾഫ്]]
[[nl:Beowulf (gedicht)]]
[[nn:Béowulf]]
[[no:Beowulf]]
[[oc:Beowulf]]
[[pl:Beowulf]]
[[pt:Beowulf]]
[[ro:Beowulf]]
[[ru:Беовульф]]
[[sco:Beowulf]]
[[sh:Beowulf]]
[[simple:Beowulf]]
[[sk:Beowulf]]
[[sl:Beowulf]]
[[sr:Беовулф]]
[[sv:Beowulf]]
[[te:బేవుల్ఫ్]]
[[th:เบวูล์ฟ]]
[[tl:Beowulf]]
[[tr:Beowulf]]
[[uk:Беовульф]]
[[war:Beowulf]]
[[zh:貝奧武夫]]