In '''spoek''', '''spûk''' of ''spok'' is in [[geast (spoekspûk)|geast]] dy't foar ûnferklearbere dingen soarget.
[[Ofbyld:Cara mujer.JPG|thumb|SpoekferskiningSpûkferskining yn it ''Hûs fan antlitten'' yn [[Spanje]].]]
Der besteane in soad [[sêge]]n oer spoekenspûken. Se komme al foar yn Fryske boarnen út de [[MidsieuwenMidsiuwen]].
Noch [[1729]] skriuwt [[Ulrik Huber]] yn ''Hedendaegse Regtsgeleartheyt'' , dat in 'om spookerij ende nickers rasery' flechte boer sterk stiet, as hy mei tsjûgen bewize kin dat hy net sûnder reden it pachte hûs ferlitten hat. It Fryske folksleauwe hat in grut ferskaat oan spoekenspûken: pleachbist, wite en swarte juffer, kopleaze bisten as foalle, hynder, keal, hûn en kat; lokale spoekenspûken en tafallige ferskiningen.
De reden wêrom it spoeketspûket, koe wêze: moard, selsmoard, ferbergjen fan stellen guod, in net neikomd ûnthjit of in ferjitten deadshimd foar in ferstoarne. Faak wurdt der gjin reden neamd. Der besteane in soad middels om spoekenspûken te ferdriuwen, mar faak moast der in [[duvelbanner]] by komme.
HetIt spoekspûk fan [[Feanwâlden]] hat neffens it ferhaal syn jild ferside brocht mei help fan de duvel. Hjir mear:[http://www.beleven.org/sagen/dantumadeel/het_spook_van_de_schele_pijp.html]
