Peter Petersen: ferskil tusken ferzjes

'''Peter Petersen''' ([[Großenwiehe]] ([[Sleeswyk-Holstein]]), [[26 juny]] [[1884]]) – ([[Jena]], [[21 maart]] [[1952]]), is de betinker fan it [[Jenaplan ûnderwiis]].

Yn [[1923]] waard Petersen heechlearaar ''Erziehungwissenschaft'' yn [[Jena]] yn [[Dútslân]]. Yn [[1924]] starte hy in beskieden eksperimint mei in oare opset fan it ûnderwiis, wêrby't bern yn in neffens leeftyd mingde groepen ûnderwiis krigen. Sa'n mingde groep neamde hy in stamgroep. Dit waakste stadichoan út ta in skoalle foar 6- oant 15-jierrige bern. Letter wreide hy dit ek út mei in beukerskoalle en groepen foar spesjaal ûnderwiis. Wichtich wie ek it ûndersyk yn de praktyk dat yn dizze skoalle ferrjochte waard, benammen troch Petersen syn frou, Elze.

Nei de [[Twadde Wrâldkriich]] betocht Petersen op grûn fan syn ûnderfinings en ynsichten in totaalopset foar it ûnderwiis oan bern fan 4 oant 18 jier. Syn ûnderwiiskundige haadwurk is de "Führungslehre des Unterrichts" oersetten as "Fan didaktyk nei ûnderwiis[[pedagogy|pedagogyk]]". Yn de Nazitiidnazytiid stie de skoalle fan Petersen ûnder in grutte druk, mar de skoalle mocht iepen bliuwe. Dit hat laat ta krityske beskôgingen oer de persoan en tinkbylden fan Petersen. DôchsDochs hawwe se him net op Nazitinkbylden betraapje kind. Nei de kriich lei Jena yn de [[Ruslân|Russyske]] besettingssône. Dêr krige Petersen problemen mei de [[kommunisme|kommunistyske]] autoriteiten en yn [[1949]] waard syn skoalle slutensletten. HyYn emigrearredy neitiid bestie der noch frij ferkear tusken de besettingssônes, dat Petersen besocht yn West-Dútslân in heechlearaarskip te bemachtigjen, mar dat mislearre. DêrYn 1952 ferstoar hyer yn 1952Jena.