Augustinus: ferskil tusken ferzjes

 

== Libben ==

 

Yn syn jonge jierren wie hy in fûle oanhinger fan it [[Manicheïsme]], in [[Gnostisisme|gnostyske]] streaming yn it [[Kristendom]]. Ta fertriet fan syn mem Monika libbe hy as jongkeardel earst in losbandich libben. Neidat er kennis makke mei it wurk fan de Romeinske filosoof Cicero nimt er it beslút filosofy studearre te gean op syk nei wierheid, benammen oer it suvere Godsbegrip yn relaasje ta de oersprong fan it kwea. Nei alle gedachten ferfear hy yn [[383]] nei Itaalje en krige dêr in funksje oan it keizerlik hof yn [[Milaan]]. Dêr lit er him, ûnder ynfloed fan de biskop fan Milaan [[Ambrosius]], ek bekeare ta it kristendom. Hy gong werom nei Afrika en waard dêr pryster yn [[Hippo]]. Yn [[395]] waard hy nei de dea fan de biskop fan Hippo ta syn opfolger keazen. Dy funksje soe hy oant syn dea yn 430 ferfolje. By de belegering fan [[Hippo (stêd)|Hippo]] troch de [[Fandalen]] soe er stjerre.

It tinken van Augustinus fynt foaral syn grûn yn it kristlik leauwen. Yn syn wurken giet hy yn op de wichtichste learstellings fan it kristendom. Syn filosofy spilet derby in eigen rol. Neffens Augustinus hat de minsk fan God syn tinkfermogen krigen en helpt him dat by syn syktocht nei God. Derby moat er wol leauwe dat God him derby stjoert, omdat in minsk op him sels net fertrouwe kin. Sûnder God rekket in minsk op it ferkearde paad. Augustinus sjocht de minsklike wil ek foaral as de feroarsaker fan it kwea yn de wrâld. Mei syn filosofy wol er benammen de reedlikheid fan it leauwen oantoane.

 

 

 

== Wurk ==