Ardinnenoffinsyf: ferskil tusken ferzjes

Om de Alliearde oermacht yn 'e loft moast it offensyf winterdeis plakfine, leafst mei min waard as de fjochtfleanmasinen fan de Alliearden problemen hienen om fan 'e grûn te kommen. It offensyf wie yn 't foar sa geheim dat sels de hegere offisieren gjin doel hienen oer it plan. It Dútske ''Heeresgruppe B'' en de ''Oberbefehlshaber West'' hienen fan noard nei súd in front fan 100 kilometer. Lykas yn 1940 soenen de Dútske pansertroepen it paad troch it wylde gea fan de Ardinnen sljochtsje. It belangrykste doel wie de seehaven fan Antwerpen dat oars in stipepunt fan de Alliearden wurde soe. Earst moasten de Dútsers nei de [[Maas]] ta, dan by [[Luik (stêd)|Luik]] del en by it [[Albertkanaal]] lâns nei [[Antwerpen (stêd)|Antwerpen]]. Dêrby soe dan in part fan de Alliearden by [[Aken]] en [[Maastricht]] ynsletten wêze wêrfoar de rjochterflank fan de Dútsers ornearre wie. Strategysk wie it Ardinnenoffensyf lang net min. De Amerikaanske troepen hienen al grutte ferliezen, dêrtroch krigen se doe in soad soldaten sûnder ûnderfining, en de ferwûne soldaten hienen der har rêstpunt. Meiïnoar hienen de Amerikanen fjouwer divyzjesdifyzjes oan it front. De Amerikanen hienen de Dútsers sa leech noch net as it gong oer offensyfmooglikheden, dêrmei waard ek al in bytsje rekken holden. De Alliearden wienen nei de mislearre [[Operation Market Garden]] fan septimber 1944 dwaande mei nije plannen foar offensiven, noardlik en súdlik fan de [[Ardinnen]]. De Britten koenen mei tank oan [[Alan Turing]] yn [[Bletchley Park]] it Dútske radioferkear neigean. Lykwols kamen de belangrykste Dútske befelen net oer de radio mar mei koerier nei it front. De Alliearden wisten dus neat fan troepenferskowingen, oare militêre kaaifeiten ûntbrieken wêrtroch se net rjocht

It ferrassingsoffensyf die yn it earstoan fertuten foar de Dútsers. It Amerikaanske front waard fuortreage, it weromlûken fan de Amerikanen rekken yn ûnstjoer. Generaal [[Dwight D. Eisenhower]] holdt lykwols de kop derby en seach it strategyske belang. Fuort joech Eisenhouwer it befel oer de troepen noardlik fan de Dútske opmars oan [[Bernard Montgomery]], súdlik oan [[Omar Bradley]]. Tagelyk waard in part fan de strategyske reserve, de [[82ste AirbornedivyzjeAirbornedifyzje]] en de [[101ste AirbornedivyzjeAirbornedifyzje]], mobilisearre en Britske reservisten moasten ree wêze foar ynset. Eisenhower stjoerde generaal [[George S. Patton]] mei syn third army yn it [[Saarlân]] nei it noardwesten om de Dútske opmars út it suden wei op te kearen. Generaal [[Anthony McAuliffe]] mei de 101 AirbornedivyzjeAirbornedifyzje soe de kop fan de Dútske opmars temjitte. De 101 AirborndivyzjeAirborndifyzje focht tusken 21 desimber 1944 oant 13 jannewaris 1945 de ferwoeden striid om Bastenaken, in wichtich ferkearsknooppunt. It slagge de Dútsers net om de stêd te feroverjen en boppedat duorre it te lang wêrtroch generaal Patton mei syn third army de kâns hie om by de 101 Airborne te kommen. Nei de kryst like it waar wat te betterjen en dat die fertuten foar de Alliearde oermacht yn de loft. De Dútsers besochten it op 1 jannewaris ek mei in loftoanfal, [[Unternehmen Bodenplatte]], de lêste grutte loftoanfal fan de [[Luftwaffe]]. It Ardinnenoffensyf einige op 21 jannewaris 1945, alhoewol't de Eastkantons fan Belgje pas yn febrewaris 1945 troch de Alliearden weromferovere waard.