De '''''Kleilieten''''', yn it oarspronklike [[HebrieuskHebriuwsk]]: '''איכה''', '''''Ēiḵāh''''' ("Hoe't"), foarmje in boek fan [[poëzij|dichterlike]] [[klaachliet|rousangen]] yn sawol de [[joadendom|joadske]] as de [[kristendom|kristlike]] [[Bibel]]. Yn 'e joadske ''[[Tenach]]'' is it it 20ste boek (fan 24) en falt it ûnder de ''Ḵeṯuḇim'' (de "Geskriften"); yn it [[Alde Testamint]] fan 'e kristlike Bibel is it (neffens de [[Nije Fryske Bibeloersetting]] fan [[1978]]) it 25ste boek (fan 39) en heart it ta de ''[[Grutte Profeten]]'' (fanwegen de eardere oertsjûging dat it skreaun is troch de [[profeet]] [[Jeremia (profeet)|Jeremia]]). De ''Kleilieten'' beklage de fal fan [[Jeruzalim]] en de ferwuostging fan 'e [[Timpel fan Jeruzalim|Timpel]] yn 586 f.Kr. troch de [[Babyloaniërs]] ûnder kening [[Nebûkadnêzar II]]. Neffens de joadske tradysje wurde de ''Kleilieten'' foarlêzen op ''[[Tisha B'Av]]'' ("de Njoggende fan Av"), de fertrietlikste dei fan 'e [[joadske kalinder]], wannear't de ferwuostging fan sawol de [[Earste Timpel|Earste]] as de [[Twadde Timpel]] berouwe wurdt. De earste folsleine [[Frysk]]e oersetting derfan stie yn 'e fertaling fan it Alde Testamint, fan dû. [[Geart Aeilco Wumkes]] en [[Eeltsje Boates Folkertsma]], dy't yn [[1943]] útkaam.
