Keninkryk Kent: ferskil tusken ferzjes

It '''Keninkryk Kent''' (''Cent'' yn it [[Aldingelsk]], ''Cantia regnum'' yn it [[Latyn]]) wie in koloanje fan de [[Juten]] en letter in selstannich keninkryk yn wat no de regio Súd-east Ingelân is. It waard stifte op in ûnbekende datum yn de [[5e ieuiuw]] troch Juten dy’t nei it weromlûken fan de [[Romeinen]] kamen. It wie ien fan de tradysjonele keninkriken fan de saneamde [[heptargy]], mar it ferlear syn ûnôfhinklikens yn de [[8e ieuiuw]], doe’t it in sub-keninkryk fan [[Mercia]] waard. Yn de [[9e ieuiuw]] waard it in sub-keninkryk fan [[Wesseks]] en yn de 10e ieuiuw waard in part fan it ferienige [[Keninkryk Ingelân]] dat ûnder lieding fan Wesseks skept wie. Syn namme is sûnt bewarre bleaun yn dat fan it greefskip [[Kent]].

[[Ethelbert fan Kent|Aethelberht]], dy’t om [[600]] hinne regearde, is wierskylik de meast bekende kening fan Kent. Hy wurdt neamd as [[bretwalda]], neffens de boarnen hâldt dat yn dat syn 'imperium' (opperkening oer oare keningen) hiel súd-Ingelân (besuden de rivier [[Humber]]) omfieme. Tige wichtich is ek dat er de earste Agelsaksyske kening waard dy’t him ta it [[Kristendom]] bekearde. Dit waard dien troch [[Augustinus fan Canterbury|Augustinus]], dy’t yn [[598]] mei 40 muontsen yn Kent oankaam. Augustinus waard [[aartsbiskop fan Canterbury]], en ek [[Rochester]] waard in biskopssit. De oanwêzigens fan in aartsbiskop makke Kent yn de neikommende ieuweniuwen wichtiger dan’t it faaks oars west hawwe soe.