Hagedoarnen: ferskil tusken ferzjes

Hagedoarn wurdt al sûnt de 16e ieuiuw brûkt om de bloedsomrin te stimulearjen. Dizze wurking komt ûnder mear troch de ynhâldsstof rutine: dy stof is wittenskiplik bekend om syn fermogen om blauwe plakken foar te kommen.

De hagedoarn is troch syn toarnen aardich goed beskerme tsjin de fraat fan [[grutte weiders]] en foarmet sa in skûlplak foar in protte organismen. Wat der oerbleaun is fan de tûzenen kilometers, somtiden ieuwenâldeiuwenâlde, hagen wurdt tsjintwurdich faak om syn ekologyske- en kultuerhistoaryske wearde beskerme (Ingelân). It is in plant dy't benammen foarkomt oan boskrânen en yn [[klaai]]bermen.