Isidoarus fan Sevilla: ferskil tusken ferzjes

Isidoarus wie biskop yn it roerige tiidrek dat folge nei de fal fan it [[West-Romeinske Ryk]]. Hy besocht de Goatyske kultuer fan de [[Fisigoaten]], dy't Spanje sûnt it [[Grutte Folkeferfarren]] beset holden, mei de oerlevere Romeinske kultuer en de kristlike lear te kombinearjen. Dêrby roegerûge hy ek de lêste fan it [[arianisme]] út doe't hy de Fisigoatyske kening [[Reccared I]] ta it [[katolisisme]] bekearde. Hy wie prominint oanwêzich op it [[Konsylje fan Sevilla]] yn [[619]] en it [[Konsylje fan Toledo]] yn [[633]]. By dat lêste konsylje stelde hy [[seminaarje]]s yn by alle Spaanske katedralen. [[Gryksk]], [[Hebriuwsk]] en de [[Sân frije keunsten|frije keunsten]] as stúdzje stelde hy dêrby ferplicht, wylst [[rjochten]] en [[genêskunde|medisinen]] troch him oanmoedige waarden. Troch dizze inisjativen fan him, is foar in grut part te tankjen dat in soad klassike kennis troch de midsiuwen hinne yn Spanje behâlden bleaun is.