Martinytsjerke (Boalsert): ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
No edit summary |
beuk |
||
Rigel 4:
De Martinytsjerke fan Boalsert wie yn de midsiuwen in dekenaatstsjerke yn [[Westergoa]]. Yn de 15e iuw waard, fan 1446 - 1466, de tsjerke fernijd en útwreide. Wat earder yn de 15e iuw wie de toer al boud. Yn 1459 waard de tsjerke wijd troch de destiidske [[Biskoppen fan Utert|biskop van Utert]], [[David fan Boergonje]]. De tsjerke wurdt in [[pseudobasilyk]] neamd om de relatyf lege ljochtbeuken.
Yn de tsjerke binne yn de
Mei troch it bekende Hinsz-oargel en de goede akoestyk wurdt it gebou faak brûkt troch organisten en koaren foar útfierings. Jierliks wurdt de Mattheuspassion útfierd troch de Boalserter Oratoariumferiening en it Snitser Kantatekoar, eartiids mei it [[Frysk Orkest]]. It Hinz-oargel (1781) wurdt dan ek brûkt, foar de koarpraktyk is der in koaroargel. Ek wurde der kantatemiddeis hâlden mei as hichtepunt de gearsang foar de krystdagen. It oargel, mei 42 registers en 3186, pipen is boud troch de oargelbouwer [[Albertus Antoni Hinsz]] en waard yn 1781 ynwijd. It oargel waard yn letter jierren fierder útwreide en yn 2002 restaurearre.
|