Foar it ynfieren fan de boekdrukkeunst waaarden [[boek (dokumint)|boeken]] en oare skriften mei de hân oefskreaun as se mear eksimplaren meitsje woene. Boeken waarden doe dus letterlik [[Hânskrift (boekdokumint)|hânskriften]]. In typyske oplage fan in hânskrift wie gauris mar in pear hûndert en inkeld mar tsientallen eksimplaren. Sa binne dan ek in soad boeken út de âldheid en midsiuwen foar altyd ferlern gien doe’t it lêste eksimplaar dêrfan ferdwûn. Mei de yntroduksje fan de meganyske drukkeunst waard in oplage al gau inkelde tûzenen mooglik en wie it gefaar fan it foar altyd ferlern gean fan in beskaat wurk gâns lytser wurden. Dêrmei gong de fersprieding fan [[kennis]] en nije ynsjoggen in stik hurder. It belang fan de boekdrukkeunst foar de massale fersprieding en it behâld fan kennis dan ek hiel grut.
