Nei de machtsstriid dy't folge op de dea fan keizer [[Konstantius Klorus]] folge yn [[308]] in ta-inoarkommen tusken de ferskate troanopfolgers. Op de [[Konferinsje fan Karnuntum]] waard fêststeld dat [[Galerius]] keizer fan it easten bliuwe soe, mei [[Maksiminus Daia]] as ûnderkening, en dat [[Lisinius]] de macht yn it westen útoefenje soe, holpen troch [[Konstantyn de Grutte|Konstantyn I]]. Mar al dizze ôfspraken wurken yn de praktyk net omdat [[Maksentius]], dy't net mei diemeidie oan de konferinsje, syn posysje yn Rome net opjaan woe en Lisinius, de oanwezenoanwizen persoan om him te bestriden, der neat oan dwaan woe. De situaasje waard hieltyd komplekser doe't Galerius ynstee fan Maksiminus Daia, de Caesar fan it easten, Lisinius as opfolger oanwiisde. Al dizzedy ûntwikkelingen joegen Konstantyn de gelegenheid tsjinmei Maksentius tende stridestriid te lûkensykjen.
Wylst Maksentius him ferskânzeferskânse yn [[Rome (stêd)|Rome]] mei in út 100.000 soldaten grut besteand leger, loek Konstantyn him fanútút [[Galje]] wei temjitte mei in heal sa grut leger, dat foar in grut part bestie út ''veterani''. Sy trochkruzetrochkruse de [[Alpen]] fia de pas fan de [[Col du Mont Cenis|Mont Cenis]] en moetemoetsje yn Segusia ([[Susa (Itaalje)|Susa]]) de earste wjerstân fan Maksentius syn leger. De stêd waard ynnommen en op befel fan Konstantyn yn de brân stutsen. Mei it stellen fan dizzedy died woe hy oan de befolking fan Itaalje sjen litte dat sy har stêden better net foar him sletten hâlde koene.
== De fjildslach ==
Nei de ynname fan Susa loek Konstantyn fierder yn de rjochting fan [[Turyn (stêd)|Turyn]]. Om it leger fan Konstantyn tsjin te hâlden hie Maksentius fan Rome út in grut leger nei it noarden stjoerd, dêr't ek in grut kontingint swiere kavalery oan tafoege wie. Dy elite-ienheid wie nei Perzysk foarbyld mei swiere harnassen bepanserebepânsere. Yn de omkriteomkriten fan Turyn kamen beide legers foaroerfoarinoar inoaroer te stean. Konstantyn stelde syn ynfantery foaroerfoar de kavalery oer fan Maksentius en joech opdracht de fijân oan te fallen. Yn it gefjocht dat dêrop folge koe de swiere kavalery fan Maksentius net goed út de fuotten komme. ItHy kaam klam te sitten tusken de ynfantery fan Konstantyn en de ruters waarden mei grutte knuppelskneppels op de grûn slein <ref>{{aut|Wim Jurg}}, (2000) ''De vierde eeuw, of hoe het christendom staatsgodsdienst werd'', side 38''. </ref> , en fermoarde.
Troch dat foarfal kantele de slach yn it foardiel fan Konstantyn. It leger fan Maksentius sloech op de flecht en besocht in goed hinne kommenhinnekommen te finen yn Turyn, mar de stêdsbefolkingstedsbefolking wegere om it leger ta te litten. Al gau arrivearre it leger fan Konstantyn, wêrneidêr't doe foar de muorren fan de stêd in slachting barde.
== Neisleep ==
Nei it behelje fan de oerwinning by Turyn loek Konstantyn fierder Itaalje yn. Hy fierde syn oerwinning yn Mediolanum ([[Milaan]]) en marsjeardemarsjearre rjochting [[Breskia]] en [[Ferona]]. Keizer Maksentius hie dan wol in slach ferlern, hy wie net ferslein. Al gau soe der in nij treffen komme.
