Gert Cantor, oarspronklike namme Gerrit van Wou (libbe yn de jierren om 1567 hinne) wie in Nederlânske musikus dy't yn Sweden wurke. Hy wie in pakesizzer fan de ferneamde klokkejitter Geert van Wou.[1]

Hy hie in oanstelling as hofmusikus oan it hof fan kening Erik XIV fan Sweden. Hy wurke al foar Erik yn Kalmar doe't dy kroanprins wie en waard yn 1560 oansteld as muzikant en sjonger by it Keniklik Hoforkest (Kungliga Hovkapellet) doe't Erik kening waard. Hy trede faak op by de festiviteiten, konserten, banketten en bals oan it hof.

Hy stie bekend as in persoanlike favoryt en fertrouweling fan kening Erik en it is witten dat er ûnderskate persoanlike tsjinsten ferliende yn it priveelibben fan de kening. [2]

Neist syn posysje as hofmuzikant hold Gert Cantor tegearre mei syn frou Karin in herberch yn it wurk, dy' t faak besocht waard troch gasten fan it keninklik hof; bygelyks de gesant fan de Hillige Roomske keizer Jakob von Beczek hold geregeldwei ta yn dy herberch. [3]

Cantor stiet bekend as dejinge dy't Erik XIV yntrodusearre by syn lettere leafde en keninginne, Karin Månsdotter, dy't as tsjinstfaam yn sy herberch wurke. Yn werklikheid soe it net Cantor sels west hawwe, mar syn oarehelte Karin dy't de herberch behearde, Karin Månsdotter yn tsjinst hie en har oan de kening foarstelde. Dat soe ek blike kinne út it feit dat doe't Karin Månsdotter de mêtresse fan de kening waard, hy in sulveren rieme nei Gert Cantors frou Karin stjoerde as blyk fan syn tankberens foar it him yn de kunde bringen fan Karin Månsdotter. Cantor syn frou Karin wurdt ek mear as ien kear neamd yn de list fan de leden fan Karin Månsdotters hûshâlding yn de perioade dat hja de frijster fan de kening wie.

Op 21 juny 1567 wie it slaande deilis tusken Gert Cantor en Erik XIV; der waard sein dat dy lêste him benei mei syn swurd of dolk delstutsen hie.[4] Doe't de kening de oare deis de syn wachters stjoerde om Cantor op te pakken, wie Cantor al út it hof en faaks Sweden wei.

Boarnen, noaten en referinsjes

bewurkje seksje
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. Fehrmann, C.N. (1961). Twee kleinzonen van de Kamper klokgieter Geert van Wou. Yn: Kamper Almanak, Frans Walkate argyf, Kampen.
  2. Sture Arnell (1951). Karin Månsdotter. Stockholm: Wahlström & Widstrand. ISBN
  3. Sture Arnell (1951). Karin Månsdotter. Stockholm: Wahlström & Widstrand. ISBN
  4. Sture Arnell (1951). Karin Månsdotter. Stockholm: Wahlström & Widstrand. ISBN