- It wie op in simmerjûn;
- It sintsje stoe op 'e grûn
- Wol heal yn 'e dauwe wei,
- Krekt as er yn 't wetter lei
- Sêftkes en stil wie de wrâld
- It wetter lei sonder fâld
- En 't goud'ne sinnefjoer
- Sprate syn gleonens deroer
- Men hearde nin flinter of mich
- Sa flodderjen oan 'e ich,
- Of gonzeljen oer 'e poel
- En ek nin bernegejoel.
- Smûk mei de kop yn 'e plom
- Driuwkelen de eintsjes rûnom
- Yn 't lizich-blêdige gnod
- Jit syljende yn 'e dod.
- Djip yn 'e ladene tsjalk
- Song skûtefaar as in alk
- In sang fan d' âlde tiid,
- En wie mei 't wyfke sa bliid.
- En 't wyfke spûn en striek
- En digere troch 'e riik
- Troch it heal opskauw'ne lûk,
- En wie by har hurdsje sa kloek.
- En Hearkeman om watte bút
- Skoot mei de peasjou derút.
- Sakeman fisket op iel,
- En skoot, dat er stint, nei it wiel,
- En keilt der syn dôperkes yn,
- En jout se oan waar en wyn;
- O, rûn der in ielke oan!
- Wat joech it in rike moarn.
|
|
- En ik mei in wiffe sin
- Roeike myn swiet ingelin
- Flink oan 'e oare marswâl.
- En wie mei it fanke sa mâl.
- Wat songen, wat boarten wy!
- Wat wie it ús rom en frij!
- O, wille! O, noflike tiid!
- Wat tins ik oan dy wer bliid.
- Soms driuwke it sa sêftkes wei,
- De riemen sleau efternei;
- Dan fette ik har ljordichjes om,
- En neamde har hunichblom.
- Dan lake hja wyt en blier,
- As it maiblomke op 'e wier,
- Tsjin 't leave rea-sintsje oan,
- Yn de iere foarjiersmoarn.
- O, leaflike stille mar!
- Wat lake en gobbe ik mei har
- En wêrom brochtste safier
- Us lûd gego en getier?
- Ei! Wêrom wieste sa froed?
- Ei! Wêrom tilste ús lûd,
- As pipen we ek as in mûs,
- Sa hearrich oer fjild en hûs?
- O, jûn! O, leaflike dei!
- Wat tins ik dy efternei,
- En wêrom fleachste sa swiid,
- Do goudene griene tiid?
- Do himelske simmerjûn,
- Wat wieste my rêd ferrûn!
- O, kaamste! Ei! Mylde, kom!
- Ei! Kom my faker werom.
|
