Jan Engelman
Johannes Aloysius Antonius Engelman (Utert, 7 juny 1900 - Amsterdam, 20 maart 1972) wie in Nederlânsk dichter, keunst- en literatuerkritikus. Hy krige de ûnder oaren de Constantijn Huygenspriis yn 1954.
Engelman waard fral bekend fan it gedicht Vera Janacopoulos[1], dat neffen guonts in typysk foarbyld fan poésie pure is. In oar bekend gedicht dat ek sa besjoen wurdt is En Rade[2], dat Engelman in fokalize neamde.
Wurk
bewurkje seksje- 1927 - Het roosvenster
- 1930 - Sine nomine
- 1931 - Parnassus en Empyreum
- 1932 - Torso
- 1932 - Tuin van Eros DBNL.
- 1934 - Tuin van Eros en andere gedichten
- 1936 - Tympanon
- 1937 - Bij de bron
- 1937 - Het bezegeld hart
- 1942 - Noodweer
- 1945 - Vrijheid
- 1950 - Philomela
- 1955 - Koning Oedipus
- 1955 - Twee maal Apollo
- 1960 - Verzamelde gedichten
- 1969 - Het Bittermeer en andere gedichten
Prizen
bewurkje seksje- 1934 - Maaiepriis foar Tuin van Eros
- 1936 - Deklamatoariumpriisfraach foar De dijk
- 1945 - Poëzypriis fan de gemeente Amsterdam foar Ballade van de waarheid
- 1945 - Fersetspriis foar letterkundigen foar fersprate gedichten
- 1954 - Constantijn Huygenspriis foar syn hiele oeuvre
- 1956 - Essaypriis fan de gemeente Amsterdam foar Twee maal Apollo
- 1958 - ANWB-priis foar Twee maal Apollo
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
Noaten: |